News RoomΕισαγωγή
Υπάρχουν πόλεις στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στον κόσμο που έχουν επιλέξει τους βασικούς άξονες για την εξέλιξή τους στο μέλλον.
Έχουν επιλέξει «γεωργία» ή «βιομηχανία» ή «θρησκευτικό τουρισμό» ή «ιαματικό τουρισμό» ή «τουρισμό των μπαρ» ή «τουρισμό θαλαμηγών – μαρίνες» ή «τουρισμό πολιτιστικών δράσεων» ή «φιλοξενία φοιτητών» ή «φιλοξενία Ρομά», κ.ά.
Υπάρχουν και πόλεις που ΔΕΝ έχουν αποφασίσει τι να κάνουν στο παρόν και στο μέλλον και «ψάχνονται»…
Μια τέτοια πόλη θα προσεγγίσουμε σήμερα, αφού οι πολίτες της σκέφτονται και προβληματίζονται για τους «δρόμους του μέλλοντος»…
Ας σκεφτούμε κάποια «θέματα» που υπάρχουν.
Θάνατοι νέων
Η αστυνομία της περιοχής έχει τακτικές επιτυχίες σε συλλήψεις για ναρκωτικά. Επομένως στην περιοχή ΔΕΝ βλέπουμε θανάτους από ναρκωτικά.
Οι γιατροί γενικά κάνουν σωστά τη δουλειά τους {διάγνωση, νοσηλεία, θεραπεία, ίαση}, άρα ΔΕΝ βλέπουμε θανάτους για ιατρικούς λόγους.
Όμως αν είμαστε παρατηρητικοί θα σημειώσουμε πολλούς και αδικαιολόγητους θανάτους από τροχαία…
Άρα οφείλουμε να επέμβουμε…
Στην πόλη γίνονται κάθε βράδυ από 02.00 – 04.00 αυτοσχέδιοι αγώνες ταχύτητας, κόντρες, σούζες με μηχανές και παπάκια με «πειραγμένες εξατμίσεις».
Οι θόρυβοι από τις μηχανές ακούγονται σε όλη την πόλη, καθώς υπάρχουν πολλές αυτοσχέδιες πίστες…
Στα «καλάμια», στο κάστρο Αγ. Γεωργίου, στους Αγίους Αποστόλους, κ.α.
Αμέτρητοι πολίτες το καταγγέλλουν προφορικά, κάποιοι λίγοι έχουν γράψει αναφορές, τα «καφενεία» το ξέρουν και μόνο στην αστυνομία – τροχαία ΔΕΝ έχουν «ακούσει» τίποτε…
Περιμένουμε να δούμε νεκρούς νέους μέσα στην πόλη, για να πάρουμε κάποια πρώτα μέτρα ???
Περιμένουμε να έρθουν επισκέπτες σε μια πόλη με αμέτρητους θορύβους στις νύχτες του καλοκαιριού που πλησιάζει ???
Θόρυβοι από ηχεία
Ας ξεκινήσω με ένα πραγματικό γεγονός που μοιάζει με ανέκδοτο.
Σε ένα μεγάλο νησί ο Δήμαρχος κάλεσε σε σύσκεψη δέκα {10} καταστηματάρχες που είχαν μαγαζιά με μουσική και έναν {1} πολίτη.
Οι καταστηματάρχες δήλωσαν ότι «οι πελάτες θέλουν μουσική όλη τη νύχτα και εμείς πρέπει να τους ικανοποιήσουμε».
Ο μοναχικός πολίτης είπε: «Οι τουρίστες μένουν στην πόλη μόνο λίγες μέρες και μετά φεύγουν. Εγώ όμως ΔΕΝ μπορώ να κλείσω μάτι επί μήνες, έτσι υποφέρω από τα μεγάφωνα μέχρι τα ξημερώματα»….
Ο Δήμαρχος έβαλε σε ψηφοφορία το θέμα και με ψήφους 10-1 η πόλη αποφάσισε να έχει δυνατή μουσική «όλη τη νύχτα»…
Γελάτε ??? Πολλά πράγματα είναι «σικέ» στην εποχή μας…
Πώς θα σας φαινόταν αν καλούσαμε έναν {1} αστυνομικό και δέκα {10} μηχανόβιους με θορυβώδεις εξατμίσεις να αποφασίσουν για τη νυχτερινή ησυχία μιας πόλης ???
Πώς θα σας φαινόταν αν καλούσαμε μια {1} βιασμένη κοπέλα και δέκα {10} βιαστές να αποφασίζουν «δημοκρατικά» πιο είναι το «σωστό» ???
Μερικά πράγματα ΔΕΝ κρίνονται σε τέτοιο επίπεδο…
Στις σωστές πόλεις και στις σωστές χώρες ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ οι νόμοι…
ΔΕΝ μπορείς να έχεις ηχεία που ακούγονται 100 μέτρα μακριά από το μαγαζί σου, ΔΕΝ μπορείς να βάζεις μουσικές μετά το χρονικό όριο που υπάρχει (23.00) κλπ.
Πρόσφατα κάλεσα φίλους με ιστιοπλοϊκό στην πόλη.
Είχαμε προγραμματίσει παραμονή μιας εβδομάδας, για να επισκεφθούμε πολλά ιστορικά σημεία της περιοχής. Άντεξαν μόνο μια νύχτα, δεμένοι απέναντι από το Δημαρχείο. ΔΕΝ μπόρεσαν να κοιμηθούν από τα μεγάφωνα…
Την άλλη μέρα έφυγαν για άλλα ήσυχα λιμάνια.
Με νηφαλιότητα πρέπει να καταλάβουμε ότι οι δυνατοί ήχοι είναι απωθητικοί, δηλ. διώχνουν επισκέπτες…
Άλλοι στόχοι
Μια πόλη είναι ένας ζωντανός οργανισμός… Αλλάζει, μεγαλώνει, επεκτείνεται, ομορφαίνει ή ασχημίζει, κλπ.
Κάποιες αλλαγές οφείλονται σε φυσικά αίτια και είναι αναπόφευκτες. Π.χ. ισχυροί άνεμοι 9 και 10 μποφόρ, μεγάλα κύματα, βροχές, χιόνια, σεισμοί, φωτιές, κ.ά.
Εμείς οι άνθρωποι όλες αυτές τις καταστροφές οφείλουμε να τις διορθώνουμε αμέσως, αλλά και να συμπληρώνουμε…
Π.χ. χάθηκαν 10 δέντρα; Εμείς φυτεύουμε 20…
Πολύ σύντομα θα αναφέρω μερικές από τις άμεσες βελτιώσεις που μπορούν να γίνουν σε μια πόλη, και οι οποίες βελτιώνουν την εικόνα της…
Ενημερωτικές πινακίδες
Οι επισκέπτες της πόλης –Έλληνες και ξένοι- πρέπει να ενημερώνονται για τα πάρκιν, τα μουσεία, τα αξιοθέατα, τους ναούς, κ.ά.
Οι πινακίδες πρέπει να είναι καθαρές, ευανάγνωστες, τουλάχιστον σε 2 γλώσσες, για να καθοδηγούν σωστά τους επισκέπτες. Η πόλη έχει έλλειψη ενημερωτικών πινακίδων… Και κάποιες από τις υπάρχουσες είναι σκεπασμένες με αυτοκόλλητα, άρα δεν διαβάζονται… Γι αυτό οι νέες να τοποθετούνται πιο ψηλά…
Αφισορρύπανση
Υπάρχει μια αυθαιρεσία πολλών ετών…
Κανένας ΔΕΝ πληρώνει για της ζημιές που κάνει στην πόλη…
Π.χ. αν ένα κόμμα ή ένας θεατρικός θίασος γεμίσει την πόλη με αφίσες, κάποιοι εργαζόμενοι πρέπει να εργαστούν να τις ξεκολλήσουν και κάποια οχήματα να κινηθούν για να τις μεταφέρουν και να τις πετάξουν.
Εγώ προτείνω για κάθε αφισοκόλληση ο Δήμος πρώτα να εισπράττει 500 ευρώ και μετά να δίνει άδεια αφισοκόλλησης.
Τώρα συμβαίνουν ΔΥΟ κακά:
Α) Οι αφισοκολλητές κολλάνε ό,τι θέλουν, όπου το θέλουν, όποτε το θέλουν… Ιδίως τα καλοκαίρια με τα θέατρα, θιάσους, τραγουδιστές, κ.ά.
Β) Οι Δημοτικοί υπάλληλοι ΔΕΝ ξέρουν γράμματα… Βλέπεις πανό που «διαφημίζει» τη συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς, έχουμε φτάσει στο 15-Αύγουστο και κανένας ΔΕΝ το έχει «κατεβάσει»… Ούτε το κόμμα που το ανάρτησε, ούτε οι υπάλληλοι της καθαριότητας….
Έτσι η πόλη είναι γεμάτη «κουρέλια» όλο το χρόνο…
Γκράφιτι
Οι τοίχοι μια πόλης καθορίζουν αν η πόλη είναι ελκυστική ή απωθητική, αν δείχνει καθαρή ή βρώμικη, αν δείχνει φροντισμένη ή παραμελημένη.
Η αισθητική μιας ολόκληρης πόλης βασίζεται σε ιδέες ανθρώπων που έχουν σπουδάσει, που έχουν γνώσεις, που έχουν εμπειρίες, που έχουν δει πολλές άλλες πόλεις του εσωτερικού και του εξωτερικού…
ΔΕΝ βασίζεται σε προβληματικά, νεαρά, αμόρφωτα άτομα που βγαίνουν τις νύχτες και ασχημονούν πάνω στους τοίχους της πόλης.
Πρότασή μου: Η πόλη να επιλέξει ότι μέχρι ύψος 2 μέτρα, όλοι οι τοίχοι θα είναι άσπροι, λευκοί.
Και κάθε πρωί ένας δημοτικός υπάλληλος, με ένα τενεκέ λευκό χρώμα και ένα ρολό, θα ξανακάνει λευκούς όσους τοίχους «μαγαρίστηκαν» το προηγούμενο βράδυ. Έτσι όλα τα γκράφιτι θα έχουν διάρκεια ζωής λίγων ωρών…
Τώρα τα γκράφιτι μένουν «ανενόχλητα» επί μήνες και χρόνια και οι νεαροί περνάνε, δείχνουν τα «αποτρόπαια έργα τους» σε φίλους και καμαρώνουν…
Το «πρωινό άσπρισμα» το έχω εφαρμόσει σε σχολεία, γυμναστήρια, τοίχους και παντού «έπιασε»… Δηλ. οι γραφίστες, μετά από 3-4 φορές, ΔΕΝ ξανάγραψαν…
Επίλογος
Υπάρχουν δυο λέξεις.
Η λέξη «άστυ» σημαίνει τα άψυχα πράγματα. Τα σπίτια, τους δρόμους, τις γέφυρες, κλπ.
Η λέξη «πόλη» σημαίνει τους Ανθρώπους. Τους πολίτες, τον πολιτισμό, την πολιτεία, το πολίτευμα, κ.ά.
Όλοι οι πολίτες θέλουμε να έχουμε όμορφες, λειτουργικές, ελκυστικές πόλεις.
Και αυτές θα τις διαμορφώσουν οι ειδικοί, οι επαΐοντες, αυτοί που ξέρουν…
Ας δώσουμε στους ειδικούς την άδεια να βελτιώσουν το μέλλον των πόλεων και των κατοίκων τους…
Ας έχουμε άστεα που σέβονται τους πολίτες…
Ας αποκτήσουμε πόλεις στις οποίες να χαίρεσαι να ζεις…
Είτε σαν μόνιμος κάτοικος, είτε σαν επισκέπτης…
Κυτίνος Ευάγγελος
Τελευταία ενημέρωση 2 Απριλίου 2022 10:55:54 από News Room
Το PREVEZANEWS.GR ενθαρρύνει τους αναγνώστες να εκφράζουν τις απόψεις τους σχολιάζοντας τα άρθρα που δημοσιεύονται ή αποστέλλοντας για δημοσίευση δικά τους κείμενα - άρθρα.
Αυτό δεν σημαίνει πως υιοθετεί και τις απόψεις αυτές, μιας και εκφράζουν αποκλειστικά κάθε φορά τον κάθε αρθρογράφο - σχολιαστή.
Σχόλια: Παρακαλούμε τα σχόλια σας να μην είναι υβριστικά και να μην φέρουν συνδέσμους που να οδηγούν σε άλλες ιστοσελίδες.
Το PREVEZANEWS.GR, δημοσιεύει σχόλιο μετά από έλεγχο, μόνο και μόνο για να την τήρηση των όρων χρήσης. Σχόλια, υβριστικά, που θίγουν ή προσβάλλουν διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.
News Room
2 σχόλια
creed
4 Απριλίου 2022 at 01:02
αστοχα σχολια και πολυ κακη τοποθετηση αν ειναι να γραφει ο καθενας το κοντο του και το μακρυ του..
George
6 Απριλίου 2022 at 05:50
Κάθε πόλη είναι χτισμένη σε συγκεκριμένο σημείο για συγκεκριμένους και πρακτικούς λόγους. Ο λόγος δημιουργίας της πόλης της Πρέβεζας είναι ότι το σημείο στο οποίο χτίστηκε προσφέρει τη δυνατότητα της γρήγορης μετάβασης στην απέναντι όχθη, στο Άκτιο. Είναι δηλαδή χτισμένη εκεί ως πέρασμα.
Ως εκ τούτου, είναι μια πόλη περιορισμένης σημαντικότητας αφού εξυπηρετεί τις μετακινήσεις προν τον νότο, των ανθρώπων του νομού της μιας που οι αρτινοί και οι γιαννιώτες δεν χρειάζεται να περάσουν από την Πρέβεζα για να πάνε απέναντι και να συνεχίσουν νότια αλλά περνάνε από την Αμφιλοχία.
Η πόλη της Αμφιλοχίας είναι χτισμένη στο συγκεκριμένο σημείο γιατί τα καραβάνια που κινούνταν βόρεια, σταματούσαν στο σημείο που ο δρόμος γίνονταν “διχάλα” και μοίραζαν τα εμπορεύματα για να πάνε κάποια προς Πρέβεζα, Λευκάδα ή Βόνιτσα ή προς Άρτα, Γιάννενα κλπ.
Το πέρασμα στο Άκτιο γίνονταν αρχικά με σχεδίες και βάρκες και έπειτα με τα πλοία φέρι-μπόουτ.
Ο κόσμος που περνούσε, ίσως σταματούσε και στην πολη να κάνει ένα μπάνιο, να φάει ή να πιει κάτι και η πόλη κάτι κερδιζε.
Και η Αμφιλοχία το ίδιο.
Πλέον, με τη σήραγγα, η πόλη έχει χάσει τη σκοπιμότητα της αλλά και τα έσοδα της αφού οι ταξιδιώτες περνούν και φεύγουν χωρίς καν να έχουν οπτική επαφή με την πόλη. Μάλιστα τα χρήματα που πληρώνουν δεν πάνε στην πόλη, πάνε στην εταιρεία κατασκευής της σήραγγας.
Το ίδιο πλέον συμβαίνει και με την Αμφιλοχία αφού τα πιο πολλά αυτοκίνητα, αυτά προς Αρτα και Γιάννενα, δεν σταματούν ούτε βλέπουν την πόλη, αντιθέτως πληρώνουν μια ιδιωτική εταιρία για να περάσουν χωρίς στάση. Όταν ολοκληρωθεί και το τμήμα προς το Άκτιο, η Αμφιλοχία θα έχει χάσει εντελώς τον σκοπό ύπαρξης της όπως τον έχει χάσει και η Πρέβεζα, τουλάχιστον τον αρχικό.
Σε άλλη φάση της ιστορίας, η Πρέβεζα ήταν το νοτιότερο λιμάνι της ηπείρου και τότε έζησε της “χρυσές” εποχές της: τότε έμπαινε ξένο χρήμα στην πολή, τότε χτίστηκαν τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια της παραλίας που ως απομεινάρια της εποχής έχουν πλέον αλλάξει χρήση.
Όποιος θέλει να “αναστήσει” την Πρέβεζα λοιπόν, πρέπει να της ξαναβρεί λόγο ύπαρξης διότι τώρα δεν υπάρχει. Χωρίς να φταίει κάποιος. Οι καιροί αλλάζουν και μας ξεπερνούν.
Σίγουρα μια γέφυρα κρεμαστή θα βοηθούσε περισσότερο στον τουρισμό αλλά δεν θα μπορούσαν να μπουν μεγάλα πλοία στο λιμάνι. Επίσης, από τη σήραγγα πρέπει να βγάζει και η πόλή λεφτα, δεν μπορεί να βγάζει μόνο ο εργολάβος. Θα πρέπει να ξανασυζητηθεί η σύμβαση, μέρος των χρηματων να πηγαίνουν στην πόλη που θα τα επενδύσει ό,που κρίνει ότι μπορεί να υπάρξει αναπτυξη: τουρισμός, βιομηχανία, γεωργία, κτηνοτροφία.