News Room
Εισαγωγή
Υπάρχει μια αντικειμενική υποκειμενικότητα!
Δηλ. ο καθένας από εμάς άλλο θέμα θεωρεί ως σημαντικό, ως κύριο, ως πρωτεύων. Και αυτό είναι σεβαστό…
Κάποιοι θεωρούν ως σημαντικό το θέμα της συζυγοκτονίας στα Γλυκά Νερά και το έχουν στην επικαιρότητα επί πολλές εβδομάδες.
Άλλοι θεωρούν τα ιατρικά της πανδημίας, άλλοι θεωρούν τα τουριστικά του καλοκαιριού, τα ελληνοτουρκικά, την ηρεμία στο Αιγαίο, κ.ο.κ.
Εμείς θεωρούμε ότι το θέμα της Δημόσιας Εκπαίδευσης είναι πολύ σημαντικό.
Και με αυτό θα ασχοληθούμε σήμερα.
Ποιο είναι το σωστό;
Ας υποθέσουμε ότι έχουμε χιλιάδες ανθρώπους άστεγους, μετά από μια περιβαλλοντική καταστροφή… Π.χ. πλημύρα, έκρηξη ηφαιστείου, σεισμό, κ.ά.
Τι μπορούμε να κάνουμε; Πολλά πράγματα.
Α) Τους αφήνουμε στη δυστυχία τους, τους κοροϊδεύουμε με υποσχέσεις και στην ουσία ΔΕΝ κάνουμε τίποτε. Τους λέμε: «Ψηφίστε μας και ΘΑ σας βοηθήσουμε». Στόχος μας είναι να μας ψηφίζουν για πάντα, και να ζουν μέσα στη δυστυχία τους.
Β) Ως δια μαγείας, σε μια νύχτα, χτίζουμε χιλιάδες υπέροχα σπίτια και την άλλη μέρα τους στεγάζουμε όλους.
Γ) Την πρώτη εβδομάδα χτίζουμε π.χ. 50 ασφαλή σπίτια και στεγάζουμε κάποιους, την επόμενη εβδομάδα χτίζουμε άλλα 50 σπίτια και στεγάζουμε επόμενους, μέχρι σταδιακά να τους στεγάσουμε όλους…
Το Α είναι πολιτική απάτη, το Β είναι ουτοπικό, το Γ είναι το μόνο ρεαλιστικό.
Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει στην Ελληνική Δημόσια Εκπαίδευση. Σταθερά υποβαθμίζεται, απαξιώνεται, δημιουργεί αγράμματους με απολυτήριο.
Κάποιοι –που είναι και υπεύθυνοι για αυτό το χάλι – ζητάνε την ψήφο μας για να ΜΗΝ κάνουν τίποτε.
Το υπουργείο Παιδείας είπε: «Ας δημιουργήσουμε φέτος 50 νέα, πρότυπα σχολεία, ας δούμε τι αποδίδουν, και την επόμενη χρονιά φτιάχνουμε περισσότερα. Από κάπου πρέπει να γίνει μια νέα αρχή».
Και ενώ αυτό φαίνεται πολύ λογικό και φυσικό «άρχισαν τα νταούλια».
Κάποιοι «εκπαιδευτικοί», κάποιοι «γονείς», κάποιοι «ανώνυμοι και ανυπόγραφοι», κάποιοι οπισθοδρομικοί και αντιδραστικοί, άρχισαν να λένε «τα δικά τους».
-ΔΕΝ θέλουμε νέα καλύτερα σχολεία
-Είναι αντιδημοκρατικό να φτιάχνονται σήμερα ΝΕΑ, καλά σχολεία
-Όλοι οι μαθητές πρέπει να ζουν στην ίδια μιζέρια, στην ίδια αθλιότητα, όπως όλα τα γουρούνια ζουν στην ίδια δημοκρατική λάσπη τους
-Εμείς οι αριστεροί ΔΕΝ θέλουμε ούτε καλά, ούτε καλύτερα σχολεία. Θέλουμε «δημοκρατική εξίσωση προς τα κάτω».
-Εξάλλου οι «αρχηγοί της αριστεράς» τα δικά τους παιδιά τα στέλνουν πάντα σε ακριβά και ονομαστά ιδιωτικά σχολεία, περιφρονώντας τα δημόσια.
Πέρα από την «κομματική αλήθεια» που καθοδηγείται από το κομματικό συμφέρον και μόνο, υπάρχει και η Ιστορική Αλήθεια.
Την οποία πρέπει να δούμε.
Ποια είναι η Ιστορική αλήθεια
Από τα χρόνια της αρχαίας Αθήνας υπήρχαν οι φιλοσοφικές σχολές.
Η Ακαδημία του Πλάτωνα και οι Νεοπλατωνικοί, το Λύκειο του Αριστοτέλη, η Σχολή του Πυθαγόρα, οι σχολές των σοφιστών, των ρητόρων, των λογίων που σου μάθαιναν πολλά πράγματα με πληρωμή.
Αργότερα κάποιοι πλούσιοι Εθνικοί ευεργέτες έδωσαν πολλά χρήματα για να δημιουργηθούν σχολεία, πανεπιστήμια, οικοτροφεία, βιβλιοθήκες, κλπ για να μορφώνονται πολύπλευρα οι νέοι Έλληνες, πέρα από τις γνώσεις που έπαιρναν στα τουρκικά ή στα «κρυφά» σχολεία.
Αναφέρω πολύ λίγους από αυτούς, για να τους θυμηθούμε και να τους τιμήσουμε νοερά: Αβέρωφ, Ανάργυρος, Αρσάκης, Βαρβάκης, Δομπόλης, Ζωσιμάς, Θεοφάνης, Καπλάνης, Κοργιαλένος, Μαρασλής, Ριζάρης, Σεβαστόπουλος, Σιβιτανίδης, Σίνας, Στουρνάρης, Συγγρός, Τοσίτσας, Χαροκόπος, κ.ά.
Έτσι τα πρότυπα, τα «καλά», τα υποδειγματικά σχολεία υπήρχαν πάντα.
Και τα είχαν αποδεχτεί όλοι.
Στα μαθητικά μου χρόνια υπήρχε ένας αφανής διαγωνισμός, μια ευγενική άμιλλα, για το ποιο σχολείο θα έχει τους περισσότερους επιτυχόντες στα Πανεπιστήμια, στα Πολυτεχνεία, στις Στρατιωτικές σχολές…
Οι διευθυντές, οι καθηγητές, οι μαθητές, από πολλά σχολεία {όπως το Βαρβάκειο, τα Πειραματικά των Πανεπιστημίων, τα πρότυπα, το 10ο αρρένων και πολλά ακόμη από όλη την Ελλάδα} έκαναν συνεχή αγώνα για το «αίεν αριστεύειν».
Ποια ειδοποιός διαφορά υπάρχει με το «σήμερα» ;
Τότε οι πολιτικοί αρχηγοί (Παν. Κανελλόπουλος, Γεώργιος Παπανδρέου, Γεώργιος Μαύρος, Ιωάννης Ζίγδης, Ηλίας Ηλιού, Λεωνίδας Κύρκος, κ.ά.) ήταν μορφωμένοι και ΔΕΝ κατηγορούσαν αυτά τα Δημόσια σχολεία.
Σήμερα κάποιοι πολιτικοί «ηγέτες» ΔΕΝ έχουν ουσιαστικό μόρφωση, γι αυτό ΔΕΝ θέλουν βελτιωμένα σχολεία, ΔΕΝ θέλουν διακεκριμένους μαθητές, ΔΕΝ θέλουν τα αριστεία, γιατί θεωρούν ότι η δημοκρατική ισότητα στην άγνοια τους δίνει εκλογική πελατεία. Θεωρούν ότι ένας μαθητής που έγραψε μέσο όρο 2 και 3, με βάση το 10 και άριστα το 20, ΠΡΕΠΕΙ να γίνει φοιτητής…
Αυτή η «μαρξιστική ισότητα» είναι αφύσικη.
Όταν βάζεις ένα οποιοδήποτε θέμα σε μια τάξη και τρεις μαθητές γράφουν για βαθμούς 2 (ΔΥΟ) – 11 (ΕΝΤΕΚΑ) – 18 (ΔΕΚΑ ΟΚΤΩ) αυτοί αποδεικνύουν ότι είναι από τη φύση τους ΑΝΙΣΟΙ…
ΔΕΝ έχουν ίδιες ικανότητες, ιδιότητες, μυαλά…
Όσο κι αν εσύ θέλεις να τους θεωρείς «ίσους»…
Και κάτι ακόμη. Σήμερα όλοι έχουμε αποδεχτεί ότι «καλώς» υπάρχουν και διαφορετικά ή «άνισα» σχολεία.
Τα αθλητικά σχολεία, τα μουσικά σχολεία, τα τεχνικά σχολεία, τα πολυκλαδικά λύκεια ήταν αξιόλογες προσπάθειες κάθε παιδί να βρει και να αναδείξει τα διαφορετικά ταλέντα, ικανότητες, ιδιότητες που έχει.
Και αυτά απέδωσαν καρπούς.
Τώρα όλοι αυτοί που δέχτηκαν τα «μουσικά σχολεία» για μαθητές με κλίση στη μουσική, ΔΕΝ δέχονται να γίνουν σχολεία που θα αναδείξουν και άλλες ικανότητες ταλαντούχων παιδιών…
Κάποιοι πολίτες και κάποιοι πολιτικοί θεωρώ ότι εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα με αυτά που έγραψαν για να ΜΗ γίνουν νέα, καλύτερα σχολεία.
Επίλογος
Το σχολείο έχει έναν ιδεαλιστικό στόχο.
Μέσα από τα πολλά μαθήματα {μαθηματικά, φιλολογικά, ιστορικά, καλλιτεχνικά, μουσικά, γυμναστικά, κλπ} κάθε παιδί να βρει την φυσική του κλίση και να επιλέξει να κάνει στη ζωή του αυτό που θεωρεί ως καλύτερο για το ίδιο.
Δηλ. να καλλιεργήσει, να αναπτύξει, να βελτιώσει τις φυσικές ικανότητες, ταλέντα, κλίσεις με τα οποία το πλούτισαν οι γονείς του και η Φύση.
Και αυτό θα γίνει μόνο με ένα σχολείο που δίνει ευκαιρίες, δυνατότητες, στόχους.
Τα πρόβατα στο κοπάδι και στη στάνη, τα γουρούνια στο χοιροστάσιο, τα βόδια στο βουστάσιο, ΔΕΝ θέλουν ιδιαίτερη μεταχείριση γιατί όλα είναι για τον ίδιο σκοπό. Να μας δώσουν το γάλα τους ή το κρέας τους.
Αλλά οι μαθητές και οι μαθήτριες στα σχολεία δικαιούνται να βρουν και να ακολουθήσουν τον δικό τους προσωπικό δρόμο.
ΔΕΝ θα γίνουν όλοι τσομπαναραίοι ή δημόσιοι υπάλληλοι για να έχουν την ίδια μόρφωση!
Δυστυχώς και για αυτό το θέμα ΔΕΝ μίλησαν οι ειδικοί, ΔΕΝ μίλησαν οι άνθρωποι που έχουν ζήσει και σπουδάσει στο εξωτερικό, ΔΕΝ μίλησαν αυτοί που ξέρουν την αλήθεια. Μίλησαν οι κομματικοί καθοδηγητές…
Μίλησαν κάποιες πυγολαμπίδες που νομίζουν ότι είναι φωτεινοί ήλιοι !!
Και εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα πολίτες και πολιτικοί που νομίζουν ότι είναι “προοδευτικοί” ή “αριστεροί” ή “νοήμονες”…
Ενώ είναι αποδεδειγμένα οπισθοδρομικοί…
Γιατί η σωστή, πλήρης, ανθρωπιστική και Τεχνολογική εκπαίδευση είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να δημιουργήσει πολιτισμό, πλούτο και ευημερία στο μέλλον και στην Ελλάδα και στους Έλληνες…
Κι αυτό θα γίνει από πολίτες που διάβασαν και έμαθαν πολλά, που ξέρουν, που έμαθαν να σκέφτονται και να κρίνουν σωστά με το δοκιμασμένο μυαλό τους…
ΔΕΝ θα γίνει από αγελαία ζώα που τρώνε κουτόχορτο και δεν χρησιμοποιούν ποτέ το μυαλό τους…
Και κάτι τελευταίο αλλά σημαντικό.
Η Δημόσια εκπαίδευση έγινε και υπάρχει για τους μαθητές…
ΔΕΝ έγινε για να βολευτούν κάποιοι καθηγητές…
Γιατί διαβάσαμε σε ανακοινώσεις ότι κάποιοι καθηγητές «χάνουν τη βολή τους» με τα πρότυπα σχολεία και θα είναι πλέον υποχρεωμένοι να «περπατήσουν» λίγα μέτρα για να πάνε σε άλλο σχολείο της μικρής πόλης… Ο εαυτούλης τους πάνω από όλα…
Κυτίνος Ευάγγελος
Τελευταία ενημέρωση 25 Ιουνίου 2021 21:58:23 από News Room
News Room
