Μια πόλη χωρίς μέλλον – Γράφει ο Κυτίνος Ευάγγελος

Εισαγωγή

Θα σας πω μια ιστορία που συνέβη πρόσφατα σε ένα μικρό Ελληνικό νησί…

Λίγο μετά το Πάσχα, άνοιξε ένα «μαγαζάκι» που διαφήμιζε ότι θα κάνει τατουάζ σώματος, σε χαμηλές τιμές…

Οι ντόπιοι δεν έδωσαν σημασία, γιατί φαντάστηκαν ότι οι «πελάτες» του καταστήματος θα ήταν οι καλοκαιρινοί τουρίστες…

Από τους καθηγητές του τοπικού γυμνασίου μόνο ένας είπε στο Σύλλογο καθηγητών το εξής:

-Βλέπω πολλές μαθήτριές μας που μπαίνουν και να βγαίνουν στο μαγαζί με τα τατουάζ. Προτείνω να μιλήσουμε στις τάξεις για τις αρνητικές επιπτώσεις της δερματοστιξίας για να μην παρασυρθούν κάποιες αφελείς και χαράξουν το δέρμα τους…

Οι υπόλοιποι καθηγητές είπαν ότι το θέμα αφορά μόνο τους γονείς των μαθητριών και η συζήτηση έκλεισε εκεί…

Μόλις τελείωσαν τα μαθήματα και άρχισαν τα καλοκαιρινά μπάνια η τοπική κοινωνία σοκαρίστηκε…

Αμέτρητα κορίτσια κάθε ηλικίας είχαν χαράξει παραστάσεις σε πόδια, χέρια, πλάτες, μέσες, κοιλιές και ευαίσθητες περιοχές, άρα είχαν «ξαπλώσει» στο κρεβάτι του μαγαζάτορα για να τις περιποιηθεί…

Το ένα αποτέλεσμα ήρθε άμεσα…

Κάποιοι άγνωστοι άντρες «έσπασαν στο ξύλο» τον τεχνικό, ο οποίος τα μάζεψε σε μια νύχτα και εξαφανίστηκε από το νησί…

Ακολούθησαν Ομηρικοί καυγάδες στα διάφορα σπίτια μεταξύ γονέων και παιδιών, αρραβώνες διαλύθηκαν, κλπ.

Συμπέρασμα: Μπορεί ένας ξένος σε μια πόλη να διαφημίζει ότι «ήρθα να σας κάνω όμορφες, ωραίες, κλπ» και τελικά να δημιουργήσει πολλά και σοβαρά προβλήματα.

Τα οποία προβλήματα ΔΕΝ λύνονται ακόμη και αν ο ξένος φύγει από την πόλη…

Παιδεία, εκπαίδευση και μέλλον

Οι άνθρωποι που έχουν ομαλή, φυσιολογική, κανονική ζωή, οι άνθρωποι που έχουν παιδιά και εγγόνια ασφαλώς ενδιαφέρονται για το μέλλον…

Θέλουν έναν κόσμο καλύτερο, έναν κόσμο ανθρωπινότερο, έναν κόσμο τον οποίο θα επικρατούν οι ανώτερες ηθικές αρχές και αξίες…

Φυσικά μαζί και με την οικονομική ανάκαμψη, βελτίωση, κερδοφορία.

Όλα αυτά τα ιδανικά εμπεδώνονται με την μόρφωση των ατόμων και των κοινωνιών, έτσι ώστε οι άνθρωποι να φύγουν από το επίπεδο των ζωικών ενστίκτων και να ανέβουν στη σφαίρα την ηθικής, της  φιλοσοφίας, της αρετής.

Όλα αυτά απαιτούν επενδύσεις σε σχολεία, πανεπιστήμια, διδακτήρια, κλπ.

Επομένως οι πόλεις και οι χώρες που αποβλέπουν σε μελλοντική βελτίωση των Ανθρώπων έχουν ως πρώτη προτεραιότητα τις επενδύσεις για την Παιδεία, Εκπαίδευση, την Υγεία, στον Αθλητισμό, τον Πολιτισμό, κλπ…

Στην πόλη χωρίς μέλλον κάποιοι πολίτες και ομάδες πολιτών ζήτησαν κάποια πράγματα από τους εκάστοτε ηγέτες της πόλης.

Ας δούμε μερικά τέτοια αιτήματα, για να μαθαίνουμε…

Αιτήματα και ΟΧΙ…

-Ο Ν. Κ. ζήτησε ένα δημοτικό χώρο για να προσφέρει στην πόλη ένα πλήρες ιστορικό μουσείο, με χάρτες, βιβλία, αντικείμενα κλπ. Θα πλήρωνε ο ίδιος την υπάλληλο που θα έκανε τις ξεναγήσεις σε μαθητές, φοιτητές, τουρίστες, και άλλους επισκέπτες του νέου Μουσείου μέσα στην πόλη. Του είπαν ΟΧΙ.

-Ο Χ. Γ. ζήτησε μερικά τετραγωνικά , μέτρα σε κάποιο από τα άδεια ακίνητα του Δήμου για να εγκαταστήσει Μουσείο Τεχνών και Επιστημών, για να κάνει δωρεάν προβολές, ομιλίες, διαλέξεις, κλπ.  Τις οποίες δραστηριότητες θα απολάμβαναν όλοι οι πολίτες… Του είπαν ΟΧΙ…

Ο Λ.Σ. προσφέρθηκε να σχεδιάσει και να δημιουργήσει ένα σύγχρονο πολιτιστικό κέντρο με θέατρο, κινηματογράφο, αίθουσες παρουσιάσεως βιβλίων κλπ. Δηλ. με δράσεις αφιερωμένες στον πολιτισμό. Αυτό που έκαναν στην αρχαία Δωδώνη πριν χιλιάδες χρόνια… Του είπαν ΟΧΙ.

-Οι φίλοι του ποδηλάτου ζήτησαν ασφαλείς ποδηλατόδρομους, ασφαλείς πεζόδρομους, ασφάλεια για τους πολίτες…. Τους είπαν ΟΧΙ.

-Οι φίλοι του πράσινου ζήτησαν δεντροφυτεύσεις, ζήτησαν παγκάκια κάτω από τα δέντρα για σκίαση το καλοκαίρι, δηλ. ζήτησαν περισσότερο οξυγόνο. Τους είπαν ΟΧΙ.

-Οι Δημόσιοι και δημοτικοί υπάλληλοι ζήτησαν να ανακαινιστούν τα πολλά άδεια στρατόπεδα και να γίνουν σύγχρονα γραφεία, σε ενιαίο διοικητικό κέντρο για την καλύτερη εξυπηρέτηση και των υπαλλήλων και των πολιτών… Τους είπαν ΟΧΙ…

Σε αμέτρητα ακόμη αιτήματα πολιτιστικών συλλόγων, αθλητικών ομάδων, γονέων, μαθητών, εκπαιδευτικών, κλπ οι «αρμόδιοι» είπαν με λόγια και έργα μόνο ΟΧΙ…

Που είπαν το  ΝΑΙ; Στην επιδότηση ΕΝΟΣ μόνο είδους από τα αμέτρητα ζώα της φύσης. Όχι στις μέλισσες, όχι στους πελαργούς και τα χελιδόνια, όχι στα φιλικά με τον άνθρωπο ζώα.

Είπαν το ΝΑΙ σε απίστευτα ποσά που θα διατεθούν στα αδέσποτα σκυλιά.

Οι προηγούμενοι άρχοντες έδιναν πολλές δεκάδες χιλιάδες ευρώ κάθε χρόνο.

Οι σημερινοί άρχοντες θα δώσουν εφάπαξ σε μια «επένδυση» επιπέδου 438.000 ευρώ ή 150 εκατομμυρίων δραχμών και θα συνεχίσουν το καθεστώς  των ετησίων δόσεων !!!

Μια πόλη που επενδύει μόνο στα αδέσποτα σκυλιά ΔΕΝ έχει μέλλον για τους ανθρώπους… Είναι καταδικασμένη από τις επιλογές της…

Ρώτησα σε πολλές ακόμη πόλεις, τι σχέδια κάνουν εκεί…

Καμιά ΔΕΝ επενδύσει στα σκυλιά…

Όλες φροντίζουν για το μέλλον των ανθρώπων τους…

Επίλογος

Ποιους κατηγορώ;

Πολλούς. Πρώτα τους βουλευτές και τις κυβερνήσεις που σε καθεστώς οικονομικής κρίσης, μεγάλης ανεργίας και ξενιτεμό αμέτρητων νέων Ελλήνων σε όλο τον κόσμο, κάνουν τέτοιους νόμους.

Στην Τουρκία χτίζουν εργοστάσια αυτοκινήτων, κάνουν ναυπηγεία και ναυπηγούν πολεμικά πλοία, αεροπλάνα, κλπ.

Από τις επενδύσεις τους θα βρουν εργασία αμέτρητοι άνθρωποι και θα εισρεύσουν κέρδη από τις πωλήσεις των προϊόντων.

Στην Ελλάδα τι κέρδη προσδοκούν από την κατασπατάληση χρημάτων για να αδέσποτα σκυλιά;

Κατηγορώ και τους τοπικούς άρχοντες για τις επιλογές τους.

ΔΕΝ νοιάζονται για τον τουρισμό, ΔΕΝ ενδιαφέρονται για τους Ανθρώπους, δεν έχουν σχέδια για ένα καλύτερο μέλλον.

Η συγκεκριμένη πόλη μαραζώνει – δυστυχώς- όταν οι διπλανές, όπως π.χ. τα Τρίκαλα, σφύζουν από ζωή, από νέες ιδέες, από δυναμισμό…

Μακάρι να βρεθούν νέοι Άνθρωποι που θα πατήσουν φρένο σε αυτή την κατρακύλα, που θα φέρουν τον Άνθρωπο στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Μακάρι να βρεθούν νέοι Άνθρωποι που θα γεννήσουν νέες ελπίδες…

Κυτίνος Ευάγγελος

Τελευταία ενημέρωση 18 Ιανουαρίου 2020 10:06:51 από News Room