News Room
Η μνήμη της Δέσπως Μπότση και της οικογένειας της, που μετά την αντίσταση κατά των τούρκων προτίμησαν να πεθάνουν παρά να πέσουν στα χέρια τους, τιμήθηκε εχθές στα Ριζά της Πρέβεζας.
Μάλιστα στο χωριό υπάρχει και μνημείο προς τιμή τους, που φέρει την χαρακτηριστική μαρμάρινη επιγραφή.
Την εκδήλωση μνήμης διοργάνωσε η Επιτροπή Πρέβεζα, Ιστορία, Πολιτισμός, Περιβάλλον, σε συνεργασία με τις τοπικές κοινότητες Καμαρίνας και Ριζών και τους προέδρους αυτών Θεόδωρο Δράκο και Μάριο Κωνσταντινίδη.
Το πρωί στις 09:30 τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση υπέρ των ψυχών των θυμάτων, στον Ι. Ν. Αγίων Αναργύρων Ριζών.
Φωτογραφίες: MAGICFOCUS (Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η αναδημοσίευση των φωτογραφιών από ιστοσελίδες, η ιδιοποίηση και η χρήση τους στο διαδίκτυο και με οποιονδήποτε τρόπο χωρίς προηγούμενη άδεια από το Πρακτορείο MAGICFOCUS)
Ακολούθησε ομιλία της προέδρου του περιφερειακού συμβουλίου, Σταυρούλας Μραΐμη-Μπότση, σχετικά με τους Σουλιώτες και το ολοκαύτωμα.
Στη συνέχεια, οι παρευρισκόμενοι με πομπή και μπροστά μια μεγάλη ελληνική σημαία και ένστολους, κινήθηκαν στο μνημείο των πεσόντων, όπου ακολούθησε κατάθεση στεφάνων.
Ο τέως αναπληρωτής καθηγητής πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Θωμάς Μπάκας, αναφέρθηκε στην μάχη της Ρινιάσας και στην τοπική ιστορία.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν μέλη του Ομίλου απόδοσης τιμών και ιστορικής αναβίωσης, Σουλιώτες, ο Πολιτιστικός σύλλογο Αγίου Θωμά και ο Σύλλογος Μικρασιατών και Ποντίων Πρέβεζας.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους Γεώργιος Νίτσας, επικεφαλής δημοτικής παράταξης «Ανάπτυξη τώρα», ο Ροπόκης Ευάγγελος, επικεφαλής δημοτικής παράταξης «Δημοτική ανατροπή», ο Γεώργιος Νόβας ,πρόεδρος δημοτικής κοινότητας Μύτικα, ο Ευθύμιος Πάσχος, πρόεδρος δημοτικής κοινότητας Νικόπολης, ο Ιωάννης Γιώτης, πρόεδρος Ένωσης αποστράτων αξιωματικών στρατού ξηράς νομού Πρέβεζας, Πολύκαρπος Χαλκίδης, πρόεδρος Νέας ένωσης ξενοδόχων, Αντιστράτηγος εα Κωνσταντίνος Τσούτσης, πρόεδρος Συνδέσμου αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης ΕΟΕΑ-ΕΔΕΣ, Σταυροπούλου Ευανθία, πρόεδρος Μορφωτικού- εκπολιτιστικού συλλόγου Αρχαγγέλου, Μαρία Αβραμίδου, πρόεδρος του Πολιτιστικού συλλόγου Αγίου Θωμά, Βασιλική Χόρτη, πρόεδρος του συλλόγου Μικρασιατών και Ποντίων Πρέβεζας.
Φωτογραφίες: MAGICFOCUS (Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η αναδημοσίευση των φωτογραφιών από ιστοσελίδες, η ιδιοποίηση και η χρήση τους στο διαδίκτυο και με οποιονδήποτε τρόπο χωρίς προηγούμενη άδεια από το Πρακτορείο MAGICFOCUS)
Το χρονικό του ολοκαυτώματος
Στο χωριό Ριζά, που παλαιότερα λεγόταν Ρινιάσα, ενώ συνεχιζόταν η τρίτη πολιορκία του Σουλίου από των Αλή Πασά, είχαν καταφύγει με την άδειά του είκοσι οικογένειες σουλιωτών, που έφυγαν από το Σούλι, προκειμένου να γλιτώσουν από την πείνα που επέφερε η μακρά πολιορκία. Μεταξύ αυτών ήταν και η οικογένεια του Γιώργη Μπότση και της συζύγου του Δέσπως. Μετά την άλωση του Σουλίου, το 1803, ο Αλή Πασάς καταπάτησε όλες τις συνθήκες που έκανε με τους Σουλιώτες και τους κυνήγησε στην Πάργα, το Ζάλογγο και τη μονή Σέλτσου. Δεν ήταν λοιπόν δυνατόν να αφήσει ήσυχους και τους Σουλιώτες που βρισκόταν στη Ρινιάσα.
Όταν οι τουρκαλβανοί του Αλή Πασά έφτασαν στο χωριό, οι άντρες έλειπαν και εύκολα σκλάβωσαν τα γυναικόπαιδα. Η Δέσπω Μπότση όμως, κατέφυγε στον πύργο του Δημουλά μαζί με τις κόρες, τις νύφες και τα εγγόνια της, και ξεκίνησε πόλεμο εναντίων τους. Ήταν αδύνατο όμως οι γυναίκες και τα παιδιά, να αντισταθούν για πολύ, σε πάνοπλους στρατιώτες και έτσι προτίμησαν τον θάνατο από τη σκλαβιά και την ατίμωση, βάζοντας φωτιά σε ένα βαρέλι με μπαρούτι.
Σήμερα στο χωριό, υπάρχει μνημείο, για να θυμίζει την ανδρεία, το θάρρος και τον ηρωισμό τους. Το γνωστό δημοτικό τραγούδι περιγράφει γλαφυρά τον ηρωισμό της Δέσπως.
Αχός βαρύς ακούγεται, πολλά ντουφέκια πέφτουν.
Μήνα σε γάμο ρίχνονται, μήνα σε χαροκόπι;
Ουδέ σε γάμο ρίχνονται, ουδέ σε χαροκόπι.
Η Δέσπω κάνει πόλεμο με νύφες και μ΄αγγόνια.
Αρβανιτιά την πλάκωσε στου Δημουλά την πύργο.
-Γιώργαινα ρίξε τα΄άρματα, δεν είναι εδώ το Σούλι
Εδώ είσαι σκλάβα του πασά, σκλάβα των αρβανίτων.
-Το Σούλι κι αν προσκύνησε, κι αν τούρκεψεν η Κιάφα,
Η Δέσπω αφέντες λιάπηδες, δεν έκανε, δεν κάνει.
Δαυλί στο χέρι-ν- άρπαξε, κόρες και νύφες κράζει:
-Σκλάβες Τουρκών μη ζήσουμε, παιδιά μ΄μαζί μου ελάτε.
Και τα φουσέκια ανάψανε και όλες φωτιά γινήκαν.
Τελευταία ενημέρωση 19 Δεκεμβρίου 2022 13:43:34 από News Room
News Room
