Πληροφορίες πολλές… Αλήθειες λίγες – Γράφει ο Κυτίνος Ευάγγελος

Εισαγωγή

Ζούμε σε μια εποχή με καταιγιστικές πληροφορίες…

Όχι από υπεύθυνη πληροφόρηση σοβαρών βιβλίων ή έστω σοβαρών  και τεκμηριωμένων κειμένων σε εφημερίδες και επιστημονικά περιοδικά, αλλά από ανεύθυνη, ανώνυμη, ύποπτη πληροφόρηση, από μυστήριες πηγές.

Από αγνώστους του διαδικτύου, από «μου είπε η ξαδέρφη μου, ότι μια γειτόνισσα του θείου της στο χωρίο της είπε…», από ψέματα της μορφής «οι γιατροί της Κούβας λένε ότι ανακάλυψαν…»,  και άλλα παρόμοια…

Ποιο είναι το χειρότερο;

Οι απατεώνες και οι ψεύτες τολμούν και ρισκάρουν ανθρώπινες ζωές, όχι για να σου πάρουν αυτή τη στιγμή χρήματα, σαν κοινοί απατεώνες, αλλά για να σου πάρουν την ψήφο μελλοντικά.

Δηλ. όλη αυτή η σατανική ψευδολογία έχει στόχους κομματικούς…

Ούτε καν πολιτικούς, που να αποβλέπουν στο κοινό καλό !!!

Επειδή το φαινόμενο είναι πολύ σοβαρό, ας κάνουμε μερικές σχετικές σκέψεις..

Φυλακισμένα μυαλά

Ένα ελεύθερο πουλί, ιδίως αν είναι αποδημητικό, βλέπει αμέτρητες ξηρές και θάλασσες, βουνά, ποτάμια, λίμνες, πόλεις και χωριά, και έχει συνολική εικόνα του κόσμου.

Ένα πουλάκι που μεγάλωσε μέσα σε ένα κλουβί, που δεν άνοιξε ποτέ τα φτερά του να πετάξει μακριά, ξέρει μόνο ότι βλέπει μέσα από τα κάγκελα του κελιού του.

Η φυλακή του έχει στερήσει τη γνώση του κόσμου.

Παρόμοια ισχύουν και γα ένα ψαράκι που κάνει ατελείωτες στροφές μέσα σε μια μικρή γυάλα. Νιώθει ασφάλεια γιατί μέσα στη γυάλα του ΔΕΝ κινδυνεύει από άλλα μεγαλύτερα ψάρια, αλλά αυτό που γνωρίζει είναι ο κόσμος της γυάλας !!!

Τίποτε έξω από τη γυάλα του, τίποτε από τον πραγματικό κόσμο.

Προσέξτε… Και το πουλί και το ψαράκι ΔΕΝ ξέρουν πως είναι ο έξω κόσμος…

Σίγουρα ΔΕΝ ξέρουν την έννοια της Ελευθερίας, της ελεύθερης επιλογής, κλπ.

Κάποτε στην Κύπρο πήγα στα «Φυλακισμένα μνήματα» για να τιμήσω τους αγωνιστές της Ελευθερίας {Καραολής, Δημητρίου, Παλληκαρίδης, κ.ά.}

Το λυπηρό είναι ότι σήμερα υπάρχουν πολλά «φυλακισμένα μυαλά»…

Που ΔΕΝ το ξέρουν, που ΔΕΝ το καταλαβαίνουν, που θεωρούν ότι το κλουβί τους {το κόμμα τους, η εφημερίδα τους, ο καθοδηγητής τους} είναι όλος ο κόσμος…

Και αυτοί τα ξέρουν ΟΛΑ…

Ας δούμε μερικές εκδηλώσεις αυτών των φυλακισμένων μυαλών…

Η απέχθεια για το «νέο»…

Στα κλουβιά των πουλιών και στις γυάλες των ψαριών ποτέ δεν συμβαίνει κάτι ΝΕΟ. Όλα μένουν πάντα ίδια. Έτσι το ΝΕΟ φοβίζει και τρομάζει τα φυλακισμένα μυαλά. Γι αυτό και αμέσως το απωθούν…

Στην αρχή του καλοκαιριού σε μια παραλιακή πόλη ένας επιχειρηματίας σκέφτηκε να δημιουργήσει ένα πλωτό παιδικό πάρκο, δίπλα σε μια παραλία.

Κατά μήκος της ίδια παραλίας λειτουργούσαν ήδη πολλές μονάδες με ομπρέλες για τον ήλιο, ξαπλώστρες, και άλλες ανέσεις για τους λουόμενους και είχαν γνωρίσει την ενεργό επιδοκιμασία και αποδοχή του κοινού.

Τα φυλακισμένα μυαλά κάποιων ξύπνησαν από το λήθαργο απότομα.

-Στην παραλία ΜΑΣ, στη θάλασσά ΜΑΣ, στην ακτή ΜΑΣ, να γίνουν τέτοια πράγματα χωρίς την έγκρισή μας ??? ΠΟΤΕ !!!

ΔΕΝ θέλουμε τίποτε νέο…

ΔΕΝ θέλουμε αλλαγές…

Και άρχισαν τη σπέκουλα, τη συκοφαντία, τη διαβολή… Δηλ. το γνωστό τους παιχνίδι.

Επιστράτευσαν κάποια αμόρφωτα άτομα, που δεν ξέρουν σε τι διαφέρουν τα κράματα από τα τούβλα, τα θερμοπλαστικά από τα θερμοσκληραινόμενα πλαστικά, και άρχισαν να λένε:

-Το πλαστικό είναι επικίνδυνο !!!

-Οι ίνες από το πλαστικό είναι θανατηφόρες !!!

-Θα μολύνουν τη θάλασσα και την ακτή !!!

-Θα μείνουν στο νερό για πάντα !!!

-Θα καταστρέψουν τα ψάρια, την αμμουδιά, τα φύκια !!!

Και άλλα παρόμοια ανόητα και αντιεπιστημονικά…

Επειδή έχω πτυχίο Χημικού Μηχανικού από το Εθνικό  Μετσόβιο Πολυτεχνείο {1969} και Μεταπτυχιακό στην Επιστήμη και Τεχνολογία των Νέων Υλικών από το ίδιο Πολυτεχνείο {2000} πρέπει να πω κάποια πράγματα.

Το πλαστικό και οι χρήσεις του…

Τα πρώτα παλιά υλικά που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος ήταν ο λίθος, ο χαλκός, ο σίδηρος {και οι αντίστοιχες «εποχές» παλαιολιθική – νεολιθική – εποχή χαλκού – εποχή σιδήρου κ.ά.}.

Επίσης χρησιμοποίησε τον πηλό, το ξύλο, τα κράματα, το δέρμα. Το 1934 ο Αμερικανός χημικός Κάροδερς δημιουργεί με πολυμερισμό το νάιλον, ένα υλικό που θα χρησιμοποιηθεί πολύ μετά τον πόλεμο {καλσόν, οδοντόβουρτσες, πετονιές, χτένες, κάλτσες, ρούχα, κ.ά.}

Ένα υλικό που παλιά δημιουργούσε ίνες ήταν το ελενίτ. Αυτό έχει σταματήσει να παράγεται και να χρησιμοποιείται εδώ και πολλά χρόνια.

Όλα τα σημερινά πλαστικά είναι ασφαλή για τον άνθρωπο, γι αυτό και τα χρησιμοποιούμε σχεδόν παντού

Το ότι είναι δυσάρεστα ως απόβλητα για τη Φύση, είναι διαφορετικό πράγμα. Π.χ. αν πετάξεις στη φύση ένα μήλο, μια μπανάνα και ένα πλαστικό μπουκάλι νερού, τα φρούτα μπορούν να φαγωθούν από πουλιά, έντομα ή σκουλήκια, μπορούν να σαπίσουν, να αποδομηθούν, να εξαφανιστούν.

Το πλαστικό μένει ανέπαφο για αιώνες.  Κι αυτό μας ενοχλεί.

Αλλά αυτοί οι αφελείς που «ξέρουν» ότι το πλαστικό είναι «πολύ επικίνδυνο» πάνω στο νερό, ξεχνάνε πόσα πλαστικά χρησιμοποιούν οι ίδιοι και μάλιστα για να πιούν ή για να φάνε το περιεχόμενό τους !!!

Ας διευκρινίσουμε ότι το «πλαστικό» ΔΕΝ είναι ένα, αλλά πολλές ομάδες χημικών ενώσεων.

Το πλαστικό στη ζωή μας

Το πιο συνηθισμένο πλαστικό που όλοι έχουμε στο χέρι μας, στο ψυγείο μας και πίνουμε από αυτό το νερό μας είναι το ΡΕΤ {Τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο} που το βλέπουμε και το χρησιμοποιούμε όλοι μας κάθε μέρα σε:

Μπουκάλια νερού – μπουκάλια με γάλα – μπουκάλια λαδιού – μπουκάλια ξιδιού – χυμούς φρούτων – ποτά – αεριούχα και μη αναψυκτικά – αλκοόλ – τσίπουρο – ρακί.

Από άλλες οικογένειες πλαστικών δημιουργούνται:

Δοχεία με τουρσί – ποτηράκια για καφέδες – καπάκια των ποτηριών  – καλαμάκια αναψυκτικών – κεσεδάκια γιαουρτιών και παγωτών – κουταλάκια παγωτών – δοχεία για τυποποιημένα τυριά – δοχεία για βούτυρο.

Με πλαστικές συσκευασίες είναι τυλιγμένα:

Ζαμπόν – πάριζα – λουκάνικα – βιτάμ – κοτόπουλα συσκευασμένα – τυροπιτάκια – πίτσες  και αμέτρητα άλλα είδη.

Όσοι τρώτε ψωμί για τοστ, οι φέτες του είναι μέσα σε πλαστικό.

Θυμηθείτε  ότι το χαρτί μέσα στο οποίο σας τυλίγουν τον κιμά, τη φέτα, το κασέρι, το κεφαλοτύρι, κ.ά. από μέσα έχει ΚΑΙ ένα πλαστικό φύλλο.

Και από την επαφή με το πλαστικό εσείς το βάζετε στο στόμα και το τρώτε χωρίς να πάθετε τίποτε !!!

Τίποτε ΔΕΝ παθαίνουν φυσικά και οι ανόητοι που λένε ότι το «πλαστικό βλάπτει».

Πρόβλημα νοητικό έχουν μόνο εκείνοι που αντιπαθούν κάθε εξέλιξη, που συκοφαντούν κάθε προσπάθεια, που εχθρεύονται κάθε νέο…

Είναι εκείνοι που ΔΕΝ θα πάνε να δουν τις «τεράστιες καταστροφές» που προκάλεσε στο περιβάλλον η επιπλέουσα εγκατάσταση της παιδικής χαράς…

Αυτή που έδωσε χαρά και παιχνίδια σε παιδάκια, και έδωσε εισοδήματα σε κάποιους εργαζόμενους…

Γιατί τα φυλακισμένα μυαλά ποτέ ΔΕΝ παραδέχονται τη φυσική αλήθεια, την πραγματικότητα… Τους αρκεί η «αλήθεια του μυαλού τους» δηλ. του απομονωμένου κελιού τους…

Επίλογος

Δυστυχώς υπάρχει πρόβλημα… Κάποτε τα πράγματα ήταν απλά, σαφή και σοφά.

Είχες πρόβλημα ιατρικό; Ρωτούσες γιατρό. Είχες πρόβλημα νομικό; Ρωτούσες δικηγόρο. Είχες πρόβλημα ηθικό; Ρωτούσες  κάποιον μεγαλύτερο ή τον πνευματικό σου…

Τώρα κάποιοι πραγματικά αστοιχείωτοι και αγράμματοι, πολίτες και πολιτικοί, θεωρούν ότι «τα ξέρουν όλα»…

Και προσπαθούν να ποδηγετήσουν την κοινωνία για δικό τους κέρδος και όφελος.

Γι αυτό «ρισκάρουν» με όλα… Ακόμη και με την υγεία και τη ζωή των ανθρώπων…

Η λύση είναι μία… Μην τους ακούτε… Μην παρασύρεστε…

Για κάθε θέμα να ακούτε μόνο τους ειδικούς, τους υπεύθυνους…

Όχι αυτούς που σκέφτονται να σας εκμεταλλευθούν για να κερδίσουν…

Πρέπει εμείς οι απλοί πολίτες, να εφαρμόζουμε πάντα την αξιοκρατία…

Να ΜΗΝ επιτρέπουμε σε αυτούς που δεν ξέρουν τίποτε, να μας καθοδηγούν για όλα…

Κυτίνος Ευάγγελος