Ελάτε να φιλοσοφήσουμε - Γράφει ο Κυτίνος Ευάγγελος

Μακάρι άμεσα να έρθουν καλύτερες μέρες για την Ελλάδα και τους Έλληνες

Εισαγωγή

Τα νέα από την κλιματική αλλαγή, από την περιβαλλοντική καταστροφή, από τις φωτιές σε όλο τον κόσμο, είναι πολύ δυσάρεστα.

Καίγονται τεράστιες εκτάσεις στην Αφρική, στην Αμερική, στην Ευρώπη, στην Ασία …Φυσικά και στην Ελλάδα…

Εμείς οι απλοί, άνθρωποι, εμείς που αγαπάμε και τα δάση, και τις θάλασσες, και το περιβάλλον, και την πατρίδα μας, λίγα πράγματα μπορούμε να κάνουμε.

Στις κρίσεις αρμοδιότητα έχουν οι κρατικοί μηχανισμοί, τα κράτη, οι συνεργασίες μεταξύ των κρατών, κ.ά.

Εμείς μπορούμε μόνο να «φιλοσοφήσουμε» πάνω σε κάποια βασικά πράγματα, όπως πόσο σαφή αίσθηση της πραγματικότητας έχουμε.

Ας σκεφτούμε κάποια πράγματα, γνωστά σε όλους.

Και οι κρίνοντες κρίνονται…

Σε μια παρέα ένας φίλος λέει μια απλή και κατανοητή φράση…

Π.χ. «Ωραία μέρα σήμερα».

Μετά σωπαίνει και περιμένει σχόλια…

Ο Α δεν κάνει κανένα σχόλιο.

Ο Β λέει: Συμφωνώ μαζί σου…

Ο Γ λέει: Τι ωραία… Εγώ σήμερα ήθελα βροχή, για να ποτίσω

Ο Δ λέει: Τι ωραία; Στη βόρεια Εύβοια καίγονται δάση…

Ο Ε λέει: Ωραία; Στη Γερμανία πνίγηκαν τόσοι άνθρωποι από βροχές…

Ο Ζ λέει: Είσαι τρελός… Αυτό που εσύ λες «ωραία μέρα» λόγω ζέστης θα λειτουργούν τα κλιματιστικά και θα έχουμε μεγάλη κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος. Άρα θα την πληρώσουμε ακριβά…

Ο Η λέει: Γιατί ωραία; Στην Αφρική πέθαναν χιλιάδες παιδιά από τη δίψα…

Ο Θ λέει: Όχι και ωραία.. Ο καπιταλισμός εξακολουθεί να πίνει το αίμα των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο…

Η Κ λέει: Κανένας νόμος της Φυσικής, της Χημείας και των Μαθηματικών δεν επιβεβαιώνει και δεν αποδεικνύει τη φράση σου.

Η Λ λέει: Όπως και αν είναι η σημερινή ημέρα, εγώ ΔΕΝ θέλω να εμβολιαστώ… Το κατάλαβες;

Ο Μ λέει: Να διαβάσεις προσεκτικά το κομουνιστικό μανιφέστο πριν κάνεις τέτοιες επιπόλαιες κρίσεις.

Ο Χ λέει: Διαφωνώ με αυτό που είπες, γιατί ανήκεις σε άλλο κόμμα. Αν το έλεγε ένας του δικού μου κόμματος, θα συμφωνούσα.

Είμαστε ίδιοι ή ίσοι;

Οι άνθρωποι έχουμε κάποια κοινά εξωτερικά γνωρίσματα.

Όσοι έχουμε δυο μάτια. Βλέπουμε τα ίδια πράγματα; ΟΧΙ…

Όσοι έχουμε ένα μυαλό. Καταλαβαίνουμε τις ίδιες αλήθειες; ΟΧΙ…

Όσοι εμβαθύνουμε, έστω και λίγο, τί καταλαβαίνουμε;

Α) Ισχύει η «Θεωρία της Σχετικότητας». Όλα είναι σχετικά…

Β) Ισχύει η καμπύλη κατανομής του Γκάους σε όλα… Όποιο κριτήριο και αν βάλεις, θα βρεις κακούς, μέτριους, καλούς. Τα δυνατά μυαλά είναι λιγότερο από 20% του συνόλου. Αλλά την κυβέρνηση την επιλέγει το 80% δηλ. οι «άλλοι».

Γ) Ακόμη και στην πιο απλή φράση, ο καθένας άλλα καταλαβαίνει.

Άρα ο καθένας πορεύεται σύμφωνα με το δικό του μυαλό, τη δική του γνώση ή άγνοια, στο δικό του μοναχικό δρόμο…

Μια από τις πιο απλοϊκές «αντιδράσεις» κάποιων ανθρώπων είναι και τούτη. Εσύ τους καλείς να προβληματιστούν, να σκεφτούν, να κρίνουν και αυτοί σου πετάνε το χαρακτηρισμό: «είσαι του κόμματος Χ» και ησυχάζουν !

Φυσικά ΔΕΝ σκέφτονται κριτικά και φυσικά κάνουν πάντα ότι τους λέει το κόμμα τους, που είναι το Ψ.

Και φυσικά δεν καταλαβαίνουν ότι από αυτό κρίνονται και οι ίδιοι…

Το άτομο και το κράτος…

Όλα τα κράτη (ανατολής και δύσης, βορά και νότου) έχουν κάποιες κοινές θεμελιώδεις αρχές που ΔΕΝ ταυτίζονται με τα συμφέροντα ή τις επιθυμίες των ατόμων ή των κομμάτων.

Έτσι θεσπίζουν γενικούς κανόνες σε πολλά θέματα. Π.χ.

Α) Πολλά παιδιά ΔΕΝ θέλουν να ξυπνάνε νωρίς το πρωί και να πάνε στο σχολείο… Η Εκπαίδευση όμως είναι υποχρεωτική για όλους…

Β) Πολλοί ΔΕΝ θα ήθελαν να πάνε στο στρατό… Όμως η στρατιωτική θητεία, για να υπηρετήσεις την πατρίδα σου, είναι υποχρεωτική…

Γ) Κάποιοι δεν θα ήθελαν να δώσουν εξετάσεις για να αποκτήσουν άδεια οδηγού αυτοκινήτου. Όμως όλα τα κράτη θεωρούν τις εξετάσεις υποχρεωτικές για όλους.

Δ) Κάποιοι ΔΕΝ θα ήθελαν να κάνουν φορολογική δήλωση. Αυτή όμως είναι υποχρεωτική για όλους τους πολίτες που έχουν εισοδήματα.

Ε) Όταν ήμασταν μικροί μαθητές (στη δεκαετία του 1950), ΔΕΝ διαλέγαμε… Μπαίναμε στη σειρά, σηκώναμε το μανίκι και κάναμε όλοι το ίδιο εμβόλιο…

ΣΤ) Στην πολεμική αεροπορία πρέπει να έχεις ορισμένο ύψος και βάρος. ΔΕΝ μπορεί ένας νέος με βάρος 150 κιλά να γίνει πιλότος πολεμικού αεροπλάνου.

Όλες οι παραπάνω προδιαγραφές ισχύουν για όλους τους πολίτες και θεσπίστηκαν μετά από ώριμη σκέψη και για το «κοινό συμφέρον»…

Όποιος ΔΕΝ έχει μυαλό, τα παραπάνω ΔΕΝ τα καταλαβαίνει…

Έτσι επιλέγει να ΜΗΝ κάνει το εμβόλιο, γιατί «έτσι θέλει»…

Το εμβόλιο ΠΡΕΠΕΙ να είναι υποχρεωτικό σε πολλές κατηγορίες εργαζομένων (γιατροί, νοσηλευτές, εκπαιδευτικοί, ιερείς, γηροκόμοι, κ.ά.).

Όποιος ΔΕΝ κάνει το εμβόλιο ΔΕΝ έχει θέση στις αντίστοιχες εργασίες.

Στην οργανωμένη κοινωνία κανένας ΔΕΝ κάνει ότι θέλει…

Υπακούει στους κοινωνικούς κανόνες και στους κρατικούς νόμους.

Αν αποφασίσει να ΜΗΝ το κάνει θα έχει συνέπειες…

Οι επιλογές που πληρώνονται

Κάποιοι αποφάσισαν ότι είναι καλό για τους ίδιους να φτιάξουν «σπίτι» μέσα σε ένα πευκοδάσος.

ΔΕΝ εξετάζω αν είναι μικρό ή μεγάλο, αν έχει «άδεια» ή είναι αυθαίρετο, αν έχει πισίνα ή όχι. Εσύ άνθρωπε, επέλεξες να πάς και να ζήσεις «μέσα» στο δάσος.

ΔΕΝ σε πίεσε κάποιος άλλος, ΔΕΝ σε υποχρέωσε. Αν λοιπόν πάρει φωτιά το δάσος, τότε η επιλογή σου θα δοκιμαστεί.

Το ίδιο ισχύει για αυτούς που έχτισαν μέσα σε ρεματιές, μέσα σε χείμαρρους και παραπονούνται όταν βρέχει.

Επίσης αυτός που αγόρασε αυτοκίνητο των 4.000 κυβικών, δεν πρέπει να παραπονιέται για τα ακριβά τέλη κυκλοφορίας, τα υψηλά ασφάλιστρα, κ.ά. Όλα ήξεραν από πριν, αλλά τα επέλεξαν.

Επομένως δεν είναι σωστό πάντα και για όλα να κατηγορούμε το κράτος.

Μπορεί να φταίμε και «εμείς»…

Επίλογος

Με τα παραπάνω ήθελα να πω ότι για κάποια πράγματα ασφαλώς ευθύνεται το κράτος, αλλά για κάποια ευθύνονται ΚΑΙ οι άνθρωποι.

Αν χτίσεις μέσα σε δάσος μετά θα απαιτείς να σου βάλουν ηλεκτρικό ρεύμα, άρα κολώνες, σύρματα, μετασχηματιστές, κλπ.

Και κάποιος «γνωστός» θα σου κάνει τη χάρη…

Επειδή ο συλλογισμός έγινε κατανοητός, ας κλείσουμε εδώ.

Μακάρι να ΜΗΝ έχουμε άλλες καταστροφές.

Μακάρι να μην έχουμε ζημιές από χιόνια, από βροχές, από φωτιές, από πανδημίες, από σεισμούς.

Μακάρι να ζούμε με ειρήνη, με υγεία, με ασφάλεια.

Μακάρι οι κυβερνήσεις να κάνουν πάντα το σωστό για τους ανθρώπους, για το περιβάλλον, για την οικονομία, για την ευημερία.

Μακάρι ο εφιάλτης των πυρκαγιών να τελειώσει σήμερα…