Φθινοπωρινές σκέψεις – Γράφει ο Κυτίνος Ευάγγελος

Εισαγωγή

Ας αρχίσουμε με κάτι αστείο και χαριτωμένο…

Πρώτη μέρα στο δημοτικό σχολείο και η δασκάλα ρωτάει τα παιδάκια εύκολα πράγματα για να πιάσει μια πρώτη επαφή μαζί τους…

Η εύκολη ερώτηση είναι «Γιατί ο καλός Θεούλης μας έδωσε τα διάφορα μέλη του σώματός μας»; Οι απαντήσεις πολλές και παιδικές…

-Μας έδωσε τα μαλλιά για να μας χτενίζει η μανούλα μας κάθε πρωί…

-Μας έδωσε τη μύτη και τα αφτιά για να στηρίζονται τα γυαλιά μας…

-Μας έδωσε τα 5 δάχτυλα για να μουντζώνουμε τους άλλους, ενώ θα χρειαζόμασταν μόνο ένα δάχτυλο για να το σέρνουμε πάνω στο κινητό μας…

Ας αφήσουμε τη δασκάλα να βρει άκρη με τους μαθητές της κι ας πούμε κάτι αυτονόητο…

Ο καλός Θεούλης μας έδωσε τα μάτια για να παρατηρούμε προσεκτικά και το μυαλό για να σκεφτόμαστε, να συγκρίνουμε και να κρίνουμε…

Προσοχή. Το βλέπω σημαίνει έχω την αίσθηση της όρασης, δεν είμαι τυφλός. Το παρατηρώ σημαίνει βλέπω, σκέφτομαι και κρίνω…

Γι αυτό ο μεγάλος Γάλλος μαθηματικός και φιλόσοφος Καρτέσιος (ή αν προτιμάτε, Ρενέ Ντεκάρτ, 1596-1650)  είπε τη διάσημη φράση: «Σκέφτομαι, άρα υπάρχω…».

Ας κάνουμε λοιπόν μερικές σκέψεις καθώς πάμε προς το τέλος του Σεπτέμβρη.

Η Πάλαιρος

Αν από τη Βόνιτσα πάμε προς Αστακό, Μύτικα, Μεσολόγγι, κλπ η πρώτη πόλη που θα βρούμε είναι η Πάλαιρος.

Στην τελευταία απογραφή είχε 2.474 κατοίκους, αλλά η πόλη κατοικείται από την Μυκηναϊκή περίοδο, δηλ. από το 2.000 π. Χ.

Το 454 η πόλη βρισκόταν σε πόλεμο με τους Αθηναίους, αργότερα δέχτηκε Ενετούς κλπ, ενώ η μακρά ιστορία της αποτυπώνεται σε ιστορικά σημεία, τείχη,  λιμάνια, κάστρα, μεγάλης αξίας. Για λίγο ονομάστηκε Ζαβέρδα, αλλά το διαχρονικό της όνομα είναι Πάλαιρος εδώ και 4.000 χρόνια.

Αν πάτε μια βόλτα στην Πάλαιρο, θα εκπλαγείτε ευχάριστα.

Υποδειγματική καθαριότητα, σε δρόμους, κτήρια, σχολεία, μια μαρίνα γεμάτη σκάφη, ακόμη και σήμερα, πολλοί καθαροί πεζόδρομοι, νέα σπίτι, νέα ξενοδοχεία, νέες πλατείες, όλα καλοβαλμένα, όλα νοικοκυρεμένα…

Επειδή πρόσφατα σας έγραψα για την καταπληκτική αξιοποίηση μας βουνοπλαγιάς στη Ραφήνα (που έγινε ο πολυχώρος του κολυμβητηρίου Ραφήνας) σήμερα θα σας μιλήσω για κάτι παρόμοιο στην Πάλαιρο.

Το «βουνάκι»

Φεύγοντας από την Πάλαιρο προς Αστακό υπήρχε ένα βουνό, μια βουνοπλαγιά δίπλα στη θάλασσα. Αξιοποίηση ΜΗΔΕΝ…

Πριν κάμποσα χρόνια κάποιοι ΙΔΙΩΤΕΣ σκέφτηκαν να την αξιοποιήσουν…

Ο Δήμος συμφώνησε και άρχισαν να γίνονται θαύματα…

Εκπληκτικά μπαγκαλόους, δωμάτια ξενοδοχείου με μοναδική θέα, τεράστια μαρίνα για αμέτρητα ιστιοπλοϊκά σκάφη, πάρκιν για τα αυτοκίνητα, πολλές πισίνες, γυμναστήρια με εξειδικευμένους γυμναστές, μοναδικές παραλίες για όσους θέλουν επαφή με το θαλασσινό νερό, γήπεδα για αθλοπαιδιές, αμέτρητα δέντρα, λουλούδια, καθιστικά σε σκιερά και ήσυχα μέρη, ακόμη και φύλαξη παιδιών για όσους γονείς το επιθυμούν, και αμέτρητες άλλες πολύ υψηλού επιπέδου υπηρεσίες…

Με υπέροχο φωτισμένο τις νύχτες φαρδύ πεζόδρομο συνδέεται με το κέντρο της πόλης για να μπορούν οι ένοικοι να κατεβαίνουν, να τρώνε να ψωνίζουν, κλπ.

Μπείτε στο «βουνάκι Πάλαιρος» να θαυμάσετε και μοναδικές φωτογραφίες, και θετικά, ευμενή σχόλια των επισκεπτών…

Αποτέλεσμα: Το Βουνάκι είναι γεμάτο 9-10 μήνες το χρόνο…

Δεύτερο αποτέλεσμα: Εκατόν πενήντα (150) οικογένειες εργαζομένων «τρώνε ψωμί» από το Βουνάκι, ενώ πολλοί είναι και οι έμμεσα σχετιζόμενοι με αυτό (προμηθευτές ψωμιού, φρούτων, κρασιών, μελιών, κλπ)

Έτσι οι σωστοί δήμαρχοι, πολιτικοί κλπ φροντίζουν για τους πολίτες, για τον τόπο τους, για το μέλλον των παιδιών και της νέας γενιάς…

Άλλοι δήμαρχοι έχουν φοβία με τις ιδιωτικές επενδύσεις…

ΔΕΝ αξιοποιούν παλιά στρατόπεδα,

ΔΕΝ προωθούν ιδιωτικές επενδύσεις, ενώ το δημόσιο ΔΕΝ επενδύει πουθενά,

ΔΕΝ εγκρίνουν ούτε άδεια λειτουργίας έτοιμης Μαρίνας,

ΔΕΝ φροντίζουν για τα νέα παιδιά των ανθρώπων, αλλά μόνο κάνουν έξοδα για τα αδέσποτα σκυλιά, κι αυτούς ποτ τα πατρονάρουν…

Όσοι έχουν μάτια και μυαλό βλέπουν και κρίνουν…

Ισοζύγιο πρασίνου…

Φέτος από όλο τον πλανήτη χάθηκαν εκατομμύρια δέντρα. Από τον Αμαζόνιο, μέχρι και την Πρέβεζα…

Τα δέντρα μέσω της φωτοσύνθεσης μας χαρίζουν το πολύτιμο οξυγόνο…

Σε λίγο θα δούμε τις πρώτες βροχές… Άρα μπορούμε να φυτέψουμε…

Αλλά δεν έχουμε δει κάποιο οργανωμένο σχέδια για να ξαναφυτέψουμε δέντρα που κάηκαν…

Θα το κάνουν τα σχολεία, θα το κάνει το υπουργείο Γεωργίας σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας, θα το κάνουν οι δήμοι, θα το κάνουν ιδιώτες, δεν θα το κάνει κανένας;

Περιμένουμε να δούμε…

Επίλογος

Οι περισσότεροι Έλληνες αρέσκονται στο ζεϊμπέκικο, και οι Ελληνίδες στο τσιφτετέλι… Γιατί ο καθένας χορεύει μόνος του και κάνει ότι θέλει…

Εμείς είμαστε υπέρ του Καλαματιανού, του Ζαγορίσιου, του συρτού στα τρία, κλπ όπου όλοι μαζί κάνουμε τα ίδια βήματα…

Δηλαδή θέλουμε βήματα προόδου για όλη την κοινωνία, για όλους τους πολίτες, για το κοινό καλό…

Γι αυτό ΔΕΝ μας καταλαβαίνουν οι ζεϊμπέκηδες… Γι αυτούς όλος ο κόσμος είναι το «Εγώ» τους…

Όμως αισιοδοξούμε ότι υπάρχουν ώτα ακουόντων…

Καλό Σαββατοκύριακο, καλό φθινόπωρο, καλή συνέχεια…

Κυτίνος Ευάγγελος