
Τη μνήμη του Μανιάτη Οπλαρχηγού Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, που «έπεσε» στη μάχη της Σμπλάντζας, τίμησε εχθές ο Δήμος Πάργας και η Τ.Κ. Βαλανιδορράχης.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην ομώνυμη πλατεία του χωριού, όπου βρίσκεται και η προτομή του ήρωα, παρουσία του Δημάρχου Πάργας, Νίκου Ζαχαριά και εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης, Περιφέρειας, Δήμου και Τοπικής Κοινότητας, καθώς και πλήθους κόσμου.
Κεντρική ομιλήτρια της εκδήλωσης η Ομότιμη Καθηγήτρια Βασιλική Καλφακάκου απόγονος του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη.
Τιμές απέδωσαν Μανιάτες του «Σώματος Απόδοσης Τιμών του Δήμου Ανατολικής Μάνης» και Σουλιώτες του «Ομίλου Απόδοσης Τιμών και Ιστορικής Αναβίωσης Σουλίου».
Μετά την επιμνημόσυνη δέηση ακολούθησε κατάθεση στεφάνων.
ΔΕΙΤΕ φωτογραφίες από το MAGICFOCUS.GR:

























Η μάχη της Σπλάντζας και η ο θάνατος του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη
Στη μάχη της Σπλάντζας έλαβαν μέρος Σουλιώτες και Μανιάτες εναντίων χιλιάδων Τούρκων.
Όπως διαβάζουμε μεταξύ άλλων στο infognomonpolitics.gr από τον Σωτήρη Λ. Δημητρίου:
Οι Σουλιώτες πολεμούσαν τον εχθρό και το μόνο που ήθελαν, ήταν η βοήθεια από την ελευθερωμένη Ελλάδα. Όσες προτάσεις έκαναν οι Τούρκοι για συμφωνία, όλες απορρίφτηκαν. Βιαζόταν οι Τούρκοι να πάρουν τα ασκέρια τους από το Σούλι και την Ήπειρο να τα πάνε στην παρακάτω Δυτική Ελλάδα.
Αποφασίστηκε από τους Τούρκους, εκστρατεία στην Ήπειρο από την Άρτα και από το Φανάρι Πρεβέζης, δηλ. από την Σπλάντζα (Αμμουδιά), όπου θα έρχονταν στρατός και εφόδια με καράβια.
Ο Μαυροκορδάτος φιλοδοξούσε να αποκομίσει πολεμικές δάφνες ίσες με των καπεταναίων για να ανεβάσει το κύρος του, που τόσο χρειαζόταν όντας πρόεδρος του εκτελεστικού (πρωθυπουργός). Για την εκστρατεία στην Ήπειρο κάλεσε το σώμα του τακτικού στρατού, του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη και ορισμένους Αιτωλοακαρνάνες..
… Οι άντρες του Μαυρομιχάλη, ζήτησαν να πληρωθούν προτού να μπουν στα πλοία και οι περισσότεροι γύρισαν στην Μάνη. Ορισμένοι μπήκαν στα πλοία στις 22 Μάη 1822 και την άλλη μέρα έφτασαν στο Μεσολόγγι. Από κει ξεκίνησαν για την Ήπειρο, δύναμη 500 ανδρών, να ενισχύσουν τους στενά πολιορκούμενους στην Κιάφα Σουλιώτες…
Η ολιγάριθμη ελληνική δύναμη κατέλαβε πρώτα το λιμάνι του Μούρτου (σημερινά Σύβοτα Θεσπρωτίας)…
… Ο μανιάτης οπλαρχηγός στις 4 Ιουλίου 1822 ήρθε στην Σπλάντζα και αποβίβασε τους στρατιώτες του.
Την άφιξη του ελληνικού αποσπάσματος πληροφορήθηκαν οι πολιορκημένοι Σουλιώτες κι έστειλαν εκεί εκατόν εξήντα άντρες με αρχηγούς τον Λάμπρο Βέικο, τον Ζώη Πάνου και τον Βασίλη Ζέρβα, για να ανταμώσουν τον Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, να οργανώσουν την άμυνα του Σουλίου και τον αγώνα στην Ήπειρο. Όμως και οι Τούρκοι παρακολουθούσαν τα συμβάντα στην Ήπειρο και έμαθαν την βοήθεια των Ρωμιών που ήρθε από την Σπλάντζα. Αν τα κατάφερναν οι Έλληνες από το προγεφύρωμα της Σπλάντζας η άμυνα θα ήταν ευκολότερη, για τους Σουλιώτες, διότι θα έμπαιναν εφόδια από το προγεφύρωμα του Φαναρίου.
Από το άλλο στρατόπεδο ο Ομέρ Βρυώνης έστειλε εναντίον τους τρεις χιλιάδες Τούρκους με Σερασκέρη (αρχηγό), τον Μουσταφάμπεη, παλιό κεχαγιά-μπέη της Πελοποννήσου.
… Στο στρατόπεδο της Σπλάντζας σήμανε συναγερμός. Οι Έλληνες ήταν απροετοίμαστοι για μάχη, καθώς δεν περίμεναν τόσο ταχεία αντίδραση από τους Οθωμανούς πασάδες.
Στη σύσκεψη που ακολούθησε, κάποιοι αξιωματικοί πρότειναν να μη πολεμήσουν, παρά να μπουν μέσα στα πλοία.
Ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης και οι Σουλιώτες είχαν άλλη άποψη, να μείνουν και να πολεμήσου και αυτό έγινε. Γρήγορα έφτιαξαν έναν πρόχειρο, πέτρινο τοίχο στο μήκος της παραλίας και ταμπουρώθηκαν εκεί οι Σουλιώτες. Έναν πύργο που υπήρχε στις εκβολές του Αχέροντα αποφάσισαν να το χρησιμοποιήσουν ως παρατηρητήριο, μη τυχόν και εμφανιστεί τούρκικο ιππικό και ταμπουρώθηκαν εκεί 50 άντρες. Ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης με τους Μανιάτες έπιασε την άλλη άκρη της παραλίας, την βραχώδη ακτή της Σπλάντζας.
…Το σχέδιο του Σερασκέρη των Τούρκων, του Μουσταφάμπεη, ήταν να αρχίσουν την επίθεση, προτού να χαράξει, για να πιάσει στον ύπνο τους Έλληνες ή απροετοίμαστους και ανοργάνωτους, και έτσι θα κέρδιζε εύκολα την μάχη.
Ο Λάμπρος Βέικος, Βασιλης Ζέρβας και Ζώης Πάνου, με τους Σουλιώτες τους όμως ήταν έτοιμοι και οχυρωμένοι πίσω από τον τοίχο που είχαν κατασκευάσει. Τότε διέταξε τους στρατιώτες του να αρχίσουν να πυροβολούν. Και πάλι για κακή του τύχη, τα όπλα των ανδρών του δεν εκπυρσοκρότησαν κατά το ένα τρίτο, επειδή τα μπαρούτια τους είχαν πάρει υγρασία.
Οι Έλληνες απάντησαν στους πυροβολισμούς με επιτυχία, έχοντας τους Τουρκαλβανούς ακάλυπτους. Οι Μανιάτες βρίσκονταν σε ικανή απόσταση και δεν ενεπλάκησαν στα πρώτα στάδια της μάχης. Όμως, ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης δεν μπορούσε να παραμείνει αδρανής. Σπεύδοντας να βοηθήσει τους Σουλιώτες του Πάνου βρέθηκε ξαφνικά μπροστά στον Μουσταφάμπεη, που προσπαθούσε να εμψυχώσει τους άνδρες του. Οι δύο άνδρες, παλιοί γνώριμοι από την πολιορκία της Τριπολιτσάς, αιφνιδιάστηκαν από την απρόσμενη συνάντηση. Γρήγορα ανέκτησαν την αυτοκυριαρχία τους και άρχισαν τις μεταξύ τους λεκτικές προκλήσεις. Λέγεται ότι οι δυο άντρες ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο και κανείς τους δεν έκανε κίνηση να πυροβολήσει σαν παλιοί γνώριμοι που ήταν από την μάχη της Τριπολιτσάς.
Η μάχη όλο και δυνάμωνε και ένα βόλι από εχθρικό όπλο βρήκε στη μασχάλη τον Κυριακούλη Μαυρομιχάλη και τον τραυμάτισε σοβαρά.
Λίγο προτού αφήσει την τελευταία του πνοή, διέταξε τον ιπποκόμο του να πάρει την αιματοβαμμένη ζώνη του και να την παραδώσει στην οικογένειά του στη Μάνη. Οι Έλληνες, απορροφημένοι από το θλιβερό γεγονός της απώλειας του αρχηγού τους, θα διέτρεχαν μεγάλο κίνδυνο, εάν ένα δικό τους βόλι δεν έριχνε νεκρό τον Μουσταφάμπεη.
Οι Τούρκοι οπισθοχώρησαν, το ίδιο έπραξαν και οι Έλληνες. Η τρίωρη μάχη είχε λήξει χωρίς νικητή. Οι απώλειες για μεν τους Τούρκους ήταν 43 νεκροί και πέντε αιχμάλωτοι και για τους Έλληνες μόλις τρεις νεκροί.
Οι Μανιάτες, αφού σκότωσαν τους πέντε αιχμαλώτους για να εκδικηθούν την απώλεια του Μαυρομιχάλη, επιβιβάσθηκαν στα πλοία τους και αναχώρησαν για το Μεσολόγγι με τον νεκρό αρχηγού τους, οι δε Σουλιώτες επέστρεψαν.
Τελευταία ενημέρωση 3 Ιουλίου 2022 13:21:46 από News Room