Ηλίας Κατωγιάννης: Ο Άγιος Βασίλης του Χριστουγεννιάτικου Χωριού στην Πρέβεζα – Τι τον κάνει να συνεχίζει εδώ και εφτά χρόνια

Ήταν Δεκέμβριος του 2013 όταν μετά από πρόταση που του έγινε πήρε την απόφαση να αφιερώσει αρκετό χρόνο και να χαρίσει χαμόγελα και δώρα στα μικρά παιδιά.

Και το βασικότερο, να αποτελέσει την «καρδιά» του Χριστουγεννιάτικου Χωριού στην Πρέβεζα.

Και αυτό γιατί πολύ απλά, Χριστουγεννιάτικο Χωριό, Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά χωρίς Άγιο Βασίλη… δεν υπάρχουν!!!

   2014   

   2015   

   2016   

   2016   

 

Μια απόφαση για την οποία, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν μετάνιωσε ούτε μια στιγμή, ενώ, θα εξακολουθήσει και τα επόμενα χρόνια να παίζει το ρόλο με τον οποίο καθιερώθηκε πλέον από τα ίδια τα παιδιά.

Είναι εξάλλου αυτή η δύναμη που παίρνει καθημερινά από τα χαμόγελα, όχι μόνο των μικρών αλλά και των μεγάλων επισκεπτών του Χριστουγεννιάτικου Χωριού.

Άλλωστε, σημαντικές στιγμές που έζησε τον κάνουν να συνεχίζει, ενώ υπήρξαν άλλες που η συγκίνησή του ήταν τόσο μεγάλη που παρέμεινε κλεισμένος στο σπιτάκι του στην πλατεία και έκλαιγε!!!

Ο λόγος για τον Άγιο Βασίλη της Πρέβεζας, τον Άγιο Βασίλη της καρδιάς μας, τον Άγιο Βασίλη του Χριστουγεννιάτικου Χωριού, τον Ηλία Κατωγιάννη, ο οποίος περιγράφει στο PamePreveza.gr πως πήρε την απόφαση, τι σημαίνει για εκείνον το Χριστουγεννιάτικο χωριό, ποια δύναμη τον κάνει κάθε χρόνο να αφιερώνει πολύτιμο χρόνο και να χαρίζει χαμόγελα στα παιδιά, τις συγκινητικές στιγμές που θα του μείνουν αξέχαστες και πολλά άλλα.

   2017   

Γνωρίστε τον Άγιο Βασιλή του Χριστουγεννιάτικου Χωριού της Πρέβεζας

Συναντήσαμε τον Ηλία Κατωγιάννη έξω από το σπιτάκι του στο Χριστουγεννιάτικο Χωριό, αμέσως μόλις έφτασε να αναλάβει «εργασία» και έτοιμος να ντυθεί στα κόκκινα και μας αφιέρωσε λίγο από τον χρόνο του, για μια μικρής διάρκειας αλλά ουσιαστική συζήτηση.
 

Γυρνώντας χρόνια πίσω, στο 2013, ο Ηλίας μαζί με τις ευχές του για Καλή Χρονιά, άρχισε να ξεδιπλώνει μνήμες και να περιγράφει σημαντικές στιγμές που έζησε φορώντας την κόκκινη κάπα του.

«Είμαστε στην 7η χρονιά. Είμαστε εδώ. Κοιτάμε το χωριό της χαράς των παιδιών να το αναδείξουμε όσο γίνεται καλύτερα με τις οικονομικές δυνατότητες που έχουμε όλοι μας, και με τον κόσμο που έχουμε. Γιατί όλο αυτό χρειάζεται κόσμο. Χρειάζεται εθελοντές. Είμαστε εθελοντές λοιπόν. Μια ομάδα 15 ατόμων με «αρχηγό» εμένα κατά κάποιον τρόπο, επειδή θεωρητικά είμαι… ο βασικός, ο Άγιος Βασίλης. Όλα τα παιδάκια έρχονται για τον Άγιο Βασίλη» θα πει ο Ηλίας Κατωγιάννης.

Όπως σημείωσε, δεν είναι από τους πιο παλιούς συντελεστές του χωριού. Μπήκε ναι μεν την πρώτη χρονιά, το 2013, στην παρέα, αλλά στο τέλος της γιορτής.

Όπως είπε «Ήρθα την βόλτα μου εδώ στο χωριό και δεν είχαμε Άγιο Βασίλη… ήταν ένας νεαρός (καλή του ώρα του παιδιού) τιμή του που ήταν εδώ… και μου λένε οι υπεύθυνοι του χωριού «ρε Ηλία, ντύνεσαι Άγιος Βασίλης… για την πλάκα μας». Και επειδή διαθέτω λίγη μούρλια επάνω μου λέω ναι, το κάνω. Και έτσι ξεκίνησε. Και όλο αυτό χρόνο με το χρόνο εμένα μου άρεσε. Είμαστε εδώ κάθε χρόνο. Περνάμε όμορφα».
 

Παρά την κούραση οι εθελοντές του χωριού και ο Άγιος Βασίλης συνεχίζουν κάθε χρόνο.

«Κουραζόμαστε… αλλά παίρνουμε και δίνουμε πολλά» τόνισε ο Ηλίας Κατωγιάννης προσθέτοντας «Δεν θα ξεχάσω ποτέ μου τις μικρές φατσούλες που με έχουν κάνει να κλάψω πάρα πολλές φορές!!!»

«Αυτά τα μικρά παιδιά που συναντώ εδώ κάθε μέρα μου δίνουν δύναμη και ξανάερχομαι» είπε εμφανώς συγκινημένος.
 

Ο Ηλίας φέτος είχε πάρει απόφαση να μην συμμετάσχει στο Χριστουγεννιάτικο Χωριό. Η κούραση και όλες αυτές οι ώρες ήταν κάτι δύσκολο γι αυτόν. Ας μην ξεχνάμε πως διατηρεί αρτοποιείο στο Ψαθάκι και στα εξαντλητικά ωράρια της εργασίας του προστίθενται και οι ώρες που θα πρέπει να είναι στο χωριό. Ο κόσμος όμως που του ζητούσε να είναι και φέτος παρών, ήταν αυτός που φαίνεται του άλλαξε γνώμη.

Όπως είπε ο ίδιος «Είχα πάρει μια απόφαση. Να μην έρθω φέτος γιατί κουράζομαι πραγματικά. Είναι η δουλειά μου δύσκολη. Οι ώρες μου πολύ άγριες και κουράζομαι. Αλλά ήρθαν τρεις μητέρες στο μαγαζί μου και με θερμοπαρακαλέσανε… «ή εσύ ή κανένας». Εγώ έχω μια μούρλια και μπορεί να το κάνω ίσως καλύτερα από κάποιους άλλους… σίγουρα θα υπάρχει κάποιος καλύτερος από μένα. Απλά δεν έχει φανερωθεί. Εγώ όταν το κάνω το κάνω γιατί μ αρέσει και δίνω όλο μου το είναι. Έτσι μου βγαίνει. Και αυτό έχει ανταπόκριση στα παιδάκια και στους γονείς. Και τους ευχαριστώ γι αυτό. Μου το έχουν πει. Το αναγνωρίζουν».

Το ωράριο για τον Ηλία είναι εξαντλητικό. Τις μέρες αυτές μάλιστα αλλάζει εντελώς τις ώρες που βρίσκεται στο αρτοποιείο του προκειμένου να είναι ακριβής στο ραντεβού του με τα μικρά παιδιά στο χωριό.

Ο Ηλίας Κατωγιάννης είναι αρτοποιός και διατηρεί τον φούρνο του στο Ψαθάκι εδώ και 25 χρόνια.

Στις 4 το πρωί βρίσκεται στο μαγαζί. Για τις μέρες που ντύνεται Άγιος Βασίλης, παραμένει στο αρτοποιείο έως τις 12:30 (γιατί τις άλλες μέρες είναι πολύ περισσότερες οι ώρες στη δουλειά). Θα ξεκουραστεί έως τις 15:30 και στις 16:00 θα βρίσκεται στο Χριστουγεννιάτικο Χωριό έως τις 20:00 και ίσως λίγο παραπάνω. Εκτός από δύο μέρες, τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά που υπάρχει περισσότερη δουλειά στο φούρνο αλλιώς, όπως ο ίδιος είπε, «θα ήμουν και αυτές τις μέρες εδώ».

Η οικογένεια και τα Χριστούγεννα

Ο Ηλίας στο χωριό δεν είναι… μόνος του. Δίπλα του καθημερινά τόσο η σύζυγός του όσο και οι δύο του κόρες. Είναι όλοι εθελοντές και προσφέρουν.

Μάλιστα όπως ο ίδιος τόνισε, περνάνε τα Χριστούγεννα επιτέλους μαζί στο χωριό, αφού λόγω της δουλειάς του τόσα χρόνια αυτό ήταν αδύνατο, αφού δεν είχε κάνει Χριστούγεννα ποτέ στο σπίτι του, μαζί με την οικογένειά του. Την γυναίκα του και τις τρεις του κόρες.
 

Ο ίδιος θα πει συγκεκριμένα: «Και μέσα από όλο αυτό που γίνεται εδώ στο χωριό, αυτό που κάνουμε και ζούμε… ζούμε τα Χριστούγεννα σαν οικογένεια εδώ, αφού ήρθε η γυναίκα μου και τα τρία μου παιδιά εδώ. Γιατί στο σπίτι δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να το ζήσουμε. Τουλάχιστον τα προηγούμενα 18 χρόνια».

Και θα συμπληρώσει «Μέσα απ αυτό ήρθαμε κοντά και σαν οικογένεια. Και είναι πολύ όμορφο. Η γυναίκα μου και οι δύο από τις τρεις κόρες μου, γιατί η τρίτη είναι φοιτήτρια, σαν εθελοντές. Ξεκινήσαμε σαν εθελοντές και το συνεχίζουμε σαν εθελοντές».

Η αγάπη προς τα παιδιά και η ανταμοιβή της προσπάθειας

Ο Άγιος Βασίλης κατά κόσμο Ηλίας Κατωγιάννης σε ερώτηση τι είναι αυτό που τον κάνει να συνεχίζει αλλά και να αφιερώνει τόσο χρόνο είπε συγκεκριμένα: «Όλοι όσοι είμαστε εδώ είμαστε γιατί «έχουμε ζούρλια στο κεφάλι». Και νομίζω ότι αγαπάμε πολύ τα παιδιά. Με αυτόν τον τρόπο το δείχνουμε».

Συνεχίζοντας τόνισε πως «Αυτό είναι και η ανταμοιβή μου. Αυτό που εισπράττω κάθε μέρα από τα παιδιά. Το χαμόγελο των παιδιών. Όταν βλέπω ένα παιδί και έρχεται και μου λέει κοιτώντας με στα μάτια «καλέ μου Άγιε Βασίλη τι θα μου φέρεις;» εκείνη την ώρα… συγκινούμε. Συγκινούμαι τόσο πολύ με τα παιδιά…!!!»
 

Δεν θα ξεχάσω ποτέ – Στιγμές που θα μείνουν αξέχαστες

Ώρες ατέλειωτές εφτά χρόνια τώρα και ο Ηλίας σίγουρα έχει πολλά να θυμηθεί.

Ανάμεσα στα παιδικά χαμόγελα, ανάμεσα στις παιδικές χαρές και τις φωνές, ανάμεσα στις αγκαλιές και τα δώρα υπήρχαν γεγονότα που σίγουρα θα του μείνουν αξέχαστα.

Γυρνώντας τον χρόνο πίσω έρχονται στιγμές σαν εικόνα μπροστά του και η παραστατική του περιγραφή είναι κάτι το μοναδικό. Τόσο ζωντανό που εύκολα μπορείς να διακρίνεις τα υγρά μάτια του όταν σου περιγράφουν στιγμές με τα παιδιά. Και σε κάνει να τις ζήσεις και εσύ και να σκεφτείς την δύναμη των Χριστουγέννων.
 

Του ζήτησα να μου περιγράψει κάποιες σημαντικές στιγμές στο χωριό και αμέσως τα μάτια του βούρκωσαν.

Συνέχισε όμως απορροφημένος στις αναμνήσεις του και φυσικά δεν τον διέκοψα.

Όπως είπε «Δεν θα ξεχάσω ποτέ… Ενώ είχαμε μοιράσει τα δώρα, στο τέλος της γιορτής που μας είχανε δώσει οι επαγγελματίες της πόλης, ένα παιδάκι, τρεισήμιση χρονών, δεν θα ήταν μεγαλύτερο, ενώ το πήρε το δωράκι του, ένα τετράδιο και δύο στυλούς, στο τέλος που ήμουν μόνος μου στο σπιτάκι του Άγιου Βασίλη, ήρθε και μου το έφερε πίσω και μου λέει «Άγιε μου Βασίλη, εμένα μου το έφερες το δώρο… αυτό πάρε να το δώσεις σε κάποιο άλλο παιδάκι που δεν έχει….»

»Ήταν η πρώτη χρονιά και η πιο όμορφη στιγμή στο χωριό για μένα. Αυτό το παιδί ήταν η αιτία που συνεχίζω να είμαι εδώ μέχρι σήμερα» τόνισε.

Και ο Ηλίας συνέχισε να ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του «Είχε έρθει ένα άλλο παιδάκι μου είπε «εγώ δεν θέλω δώρο Άγιε μου Βασίλη. Θέλω να σωθεί ο μπαμπάς μου που είναι άρρωστος». Έκλεισα την πόρτα από το σπιτάκι και έκλαιγα ένα τέταρτο. Γιατί τύχαινε τον μπαμπά αυτό να τον ξέρω. Και ήταν αδύνατο να έρθει αυτός ο μπαμπάς πίσω. Χάθηκε.

» Κάποια άλλη στιγμή ήρθε ένα παιδάκι και μου λέει, εγώ δεν θέλω δώρο θέλω ένα μωράκι. Ένα αδερφάκι. Και δίνω την «ευχή μου» στην μητέρα και την επόμενη χρονιά ήρθε με το μωρό.

»Είναι πράγματα που σου λέω και μου σηκώνεται η τρίχα. Δεν μπορώ να τα διαγράψω με τίποτε από το μυαλό μου. Και άλλα πολλά…»

Βέβαια συμβαίνουν και πράγματα που ίσως δεν θα έπρεπε να συμβούν. Μέσα σε όλα υπάρχουν και οι κακές στιγμές.
 

Όπως είπε «Είναι και πολλά πράγματα όμως που με στεναχωρούν. Έρχονται κάποιες και με βρίζουνε. Να σου γράψω ένα γράμμα Άγιε Βασίλη… μου δίνει το γράμμα και έχει ένα κάρο βρισιές. Και χυδαιότητες. Από κορίτσια μεγάλης ηλικίας…

»Τα πετάμε στην άκρη αυτά και προχωράμε. Σίγουρα θα υπάρχουν τα κακά και τα καλά. Κρατάμε τα καλά και προχωράμε.

»Κοιτάμε μπροστά. Προσπαθώ με τον τρόπο μου να απομακρύνω όσους έρχονται με κακό σκοπό…»

Και φυσικά ο Ηλίας δεν θα μπορούσε να ξεχάσει σε αυτήν την μικρή κουβέντα μας κάποια άτομα, που όπως τόνισε ο ίδιος, ήταν αυτά που ξεκίνησαν το Χριστουγεννιάτικο Χωριό στην Πρέβεζα και συνεχίζουν μέχρι σήμερα.
 

«Κάθε χρόνο κάνουμε και μια διαφορετική είσοδο στο χωριό. Με την βοηθό μου, την Άγιο Βασιλίτσα μου την Μαρίνα την Ντόντορου. Η Μαρίνα ήταν από τους πρώτους συντελεστές του χωριού.

»Το ξεκίνημα στο χωριό το έχει κάνει η Δήμητρα Κοψάρη, μαζί με την Μαρίνα Ντόντορου, την Άρτεμη Ντόντορου και την Αλεξάνδρα Ντόντορου. Ξεκίνησαν το χωριό την πρώτη χρονιά. Με δυο σπιτάκια. Και χρόνο με τον χρόνο μεγάλωνε.

»Γίνονταν περισσότεροι και οι εθελοντές. Αλλά ο βασικός κόσμος του χωριού είναι αυτοί οι τέσσερις άνθρωποι και τους ευχαριστώ προσωπικά γιατί με εμπιστεύτηκαν, με βάλανε μπροστά, έχω τεράστια υποχρέωση… με αναγνωρίζει ο κόσμος».
 

Ο Ηλίας τόσα χρόνια δεν εκμεταλεύτηκε το γεγονός με την ιδιότητα του στο χωριό και να εγκαταστήσει αυτές τις μέρες ένα παράρτημα του καταστήματος του.

«Όχι δεν θέλω να πει ο κόσμος ότι εκμεταλεύομαι κάποιες καταστάσεις. Βέβαια ο δήμος σαν Κατωγιάννη αρτοποιό με έχει στηρίξει. Τα επόμενα χρόνια. Αφού πήρε από μένα. Με βοήθησε μετά σε κάποιο κομμάτι. Και τον ευχαριστώ γι αυτό. Είναι ο πρώτος Δήμαρχος που μετά από τόσα χρόνια μου έδωσε και εμένα ένα κομμάτι…»

Η στολή του Άγιου Βασίλη

Όπως είπε η στολή που φορά είναι δική του. Την έχει αγοράσει ο ίδιος με δικά του έξοδα. Εξάλλου όπως πρόσθεσε με χιούμορ «καμία από τις στολές που είχαν αγοραστεί από τον Δήμο δεν μου έκανε!!».

Όσον αφορά την μπέρτα που φοράει φέτος αυτή είναι καινούργια. Και την φοράει επειδή αυτή, ναι, τον χώραγε.

«Η στολή είναι δική μου. Η μπέρτα είναι καινούργιά, την πήραν εφέτος. Εμένα δεν με χωράγανε οι καινούργιες στολές που πήρανε από τον δήμο και φοράω την δική μου μαζί με την μπέρτα που είναι καινούργια».

Κάνοντας μια πρόταση προς τον κόσμο ο Ηλίας είπε «Όσοι θέλουνε και μπορούν να έρθουν στο χωριό. Θα περνάμε κουραστικά μεν αλλά όμορφα. Θέλω να έρθει ο κόσμος και να δει τι είναι αυτό που παίρνουμε από τα μικρά παιδιά. Έχω μια πολύ όμορφη οικογένεια αλλά δεν μου φτάνει!!! Θέλω αυτές τις φατσούλες».

Και συνέχισε «Ήρθε στον φούρνο πριν 15 μέρες μια μαμά… την έστειλε ο γιός της να του πάρει ένα σάντουιτς και να μου πει να είμαι εκεί και φέτος.

»Στην τράπεζα πριν από μέρες με βρήκανε δύο μαμάδες και όταν με ρώτησαν εάν θα είμαι και φέτος στο χωριό τους είπα μαλλον όχι γιατί είμαι κουρασμένος. «Δεν γίνεται χωριό χωρίς Ηλία» μου είπανε»
 

Παρ όλα αυτά ο ίδιος τόνισε ότι δεν είναι «χωρίς τον Ηλία… το χωριό δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς όλη αυτή την ομάδα. Ο Ηλίας είναι ο ήρωας των παιδιών αυτές τις μέρες. Αλλά χωριό χωρίς την ομάδα των εθελοντών δεν γίνεται. Είμαστε μια ομάδα που δίνουμε τα πάντα».

Ο Άγιος Βασίλης του Χριστουγεννιάτικου Χωριού της Πρέβεζας θα είναι εκεί μέχρι τα Φώτα. Κάθε απόγευμα. Και θα υποδέχεται τους μικρούς επισκέπτες.

Κλείνοντας ευχήθηκε σε όλους Καλή Χρονιά με υγεία και με την χαρά για την ανταπόκριση που έχει η όλη προσπάθεια από τον κόσμο.

Συμπλήρωσε επίσης πως είναι ανάγκη από του χρόνου να βρεθεί και στηθεί στο χωριό σε έναν μεγαλύτερο χώρο. Και αυτός είναι ο σχεδιασμός για την επόμενη χρονιά. Ένας χώρος μεγαλύτερος, στεγασμένος, προστατευμένος από τον καιρό, το κρύο, την υγρασία. Για να γίνονται όλες οι εκδηλώσεις και να είναι ανοιχτός ανεξάρτητα από τον καιρό. Και φυσικά κάτι τέτοιο θα προσελκύσει και περισσότερους επαγγελματίες αφού και ο κόσμος θα είναι περισσότερος σε καθημερινή βάση.

Επιμέλεια Γιώργος Ευσταθίου