Η πένα που επαινεί – Γράφει ο Κυτίνος Ευάγγελος

Εισαγωγή
Το Πάσχα πέρασε, με το Χριστιανικό άγγελμα «Χριστός Ανέστη».

Η Πρωτομαγιά πέρασε (με τις πολλές εκφράσεις της, όπως «εργατική», «εκδρομική», «ανθοσυλλεκτική», κλπ).

Η εορτή του Αγίου Γεωργίου πέρασε (είναι η μέρα που εορτάζουν οι περισσότεροι Έλληνες).

Άρα πρέπει να δούμε και τις εκλογές!

Ένα πολύ σοβαρό θέμα από το οποίο εξαρτάται η ζωή μας, η ζωή των παιδιών και εγγονιών μας ακόμη και η πορεία της Ελλάδας στο μέλλον.

Όλοι οι άνθρωποι μέσα στην καθημερινότητα και στις κοινωνικές μας επαφές είμαστε πολλές φορές υποχρεωμένοι να πάρουμε θέσεις ΥΠΕΡ κάποιων προσώπων, καταστάσεων, απόψεων, ενώ κάποιες άλλες είμαστε ΚΑΤΑ…

Αυτό είναι κανονικό και θα έλεγα δίκαιο…

Επιτρέψτε μου να αναφέρω μια σχετική ιστορία από την αρχαία Ελλάδα.

Ο δίκαιος πατέρας
Κάποτε σε ένα δικαστήριο παρουσιάστηκε ένας πατέρας και είπε:

-Κύριοι δικαστές, έχω 7 παιδιά και θέλω μια χάρη από εσάς…

-Τι χάρη, τον ρώτησε ο πρόεδρος.

-Θέλω να σκοτώσετε το ένα από τα παιδιά μου…

-Γιατί αυτό; ρώτησε απορημένος ο πρόεδρος…

-Γιατί το ένα μου παιδί είναι τόσο κακό και ανάποδο που βασανίζει όλα τα υπόλοιπα…

-Και δεν θα λυπηθείς που θα χάσεις το ένα σου παιδί; ξαναρώτησε ο πρόεδρος…

-Όχι, γιατί και στο χωράφι μου ξεριζώνω και πετάω όλα τα άχρηστα χόρτα, όλα τα τριβόλια, όλα ζιζάνια και όλα τα αγκάθια.  Έτσι δίνω χώρο για να ανθίσουν και να καρπίσουν τα χρήσιμα φυτά…

Οι δικαστές εντυπωσιάστηκαν.

Συσκέφτηκαν και πήραν δυο αποφάσεις.

Πρώτα κάλεσαν τον κακό γιο και του είπαν: «Πρόσεξε καλά… Την επόμενη φορά που θα σε αναφέρει εδώ ο πατέρας σου, η ποινή σου θα είναι θάνατος».

Και μετά όρισαν ότι αυτός ο πατέρας θα είναι πλέον ένας από τους δικαστές !!!

Συμπέρασμα: Το να λες και ΝΑΙ και ΟΧΙ είναι δίκαιο. Γιατί ο πατέρας με το «θάνατο» στον κακό γιο, «χάριζε ζωή» στους υπόλοιπους…

Δηλ. το «κακό» για κάποιους, μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα το «καλό» για περισσότερους.

Κάπως έτσι συμβαίνει και στην πολιτική επιλογή που γίνεται μέσω της ψήφου.

Ας το εξηγήσουμε…

Τα καλά και τα κακά…
Όλοι τα έχουμε ακούσει, όλοι τα έχουμε διαβάσει, ίσως και να τα έχουμε πιστέψει.

Ο Τάδε «έφαγε», «οικονόμησε», «πλούτισε», «τακτοποίησε», «απόκτησε πολλά περιουσιακά στοιχεία», «έχει μετοχές σε εταιρείες», «έχει θυρίδες», «έχει καταδίκες από δικαστήρια», «έχει επισφαλή υγεία» και πολλά ακόμη…

Φυσικά όλα αυτά είναι φήμες, είναι αναπόδεικτα…

Κάποια έχουν δόσεις υπερβολής αλλά και «προσθήκες» από τον  ένα ομιλητή στον επόμενο…

Αυτά είναι τα κακά μαντάτα…

Υπάρχουν όμως και καλά που είναι ορατά, που αποδεικνύονται κάθε μέρα, που τα βλέπουν όλοι… Κι ας μην ξέρουν το όνομα του ανθρώπου που τα έκανε…

Περπατάς στους πεζόδρομους του ιστορικού Κέντρου της Πρέβεζας, και απολαμβάνεις ένα γραφικό σύστημα δρόμων. Δεν χρειάζεται ο ξένος που βγήκε από το κότερό του να ξέρει πως λεγόταν  ο δήμαρχος που το σκέφτηκε και το έκανε. Το έργο του είναι εκεί.

Περπατάς ή κάνεις ποδήλατο στην Ντάπια. Δεν χρειάζεται ο σημερινός περιπατητής να ξέρει την ιστορία της Πρέβεζας ή να ξέρει πότε και από ποιόν κατασκευάστηκε. Το καλό έργο είναι εκεί και θα εξυπηρετεί και στο μέλλον τους ανθρώπους.

Επομένως τα Καλά είναι εκεί, χρησιμοποιούνται και διαιωνίζουν αυτούς που τα δημιούργησαν. Σας ανάφερα μόνο δυο έργα, δυο δημάρχων, ενώ όλοι μπορούμε να σκεφτούμε κι άλλα έργα, και άλλους δημάρχους…

Συμπέρασμα: Τα καλά έργα εξυπηρετούν διαχρονικά την πόλη και τους πολίτες…

Επομένως οι μελλοντικοί επίδοξοι άρχοντες πρέπει να αποβλέπουν στα καλά  ΕΡΓΑ… Όχι στα λόγια…

Μαρίνα Πρέβεζας
Σήμερα ΔΕΝ θέλω να γράψω κάτι κακό… Θα προσπαθήσω να γεμίσω το κείμενό μου μόνο με Καλά νέα, με καλές ειδήσεις…

Και πρώτο Καλό νέο είναι η Μαρίνα της Πρέβεζας… Σχεδόν είναι έτοιμη.

Διάβασα το καταστατικό της, είδα τους μετόχους, τη σύνθεση του μετοχικού κεφαλαίου, κλπ.

Που τα βρήκα; Είναι όλα δημοσιευμένα στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως από  τον Οκτώβρη του 2008, δηλ. είναι δημόσια, ανοιχτά, φανερά.

Περπάτησα στο εσωτερικό της Μαρίνας. Η εικόνα είναι εξαιρετική. Ο χώρος κοσμείται από μια υπέροχη εκκλησούλα, σιντριβάνια, καθαριότητα, φυτά, λουλούδια, δέντρα, αναψυκτήριο στο οποίο θα μπορούμε όλοι να πίνουμε τον καφέ μας, νέους χώρους για να μένουν κάποιοι ιδιοκτήτες σκαφών, κλπ.

Είναι έργο πολιτισμού, εξωραϊσμού και αναβάθμισης και της θαλάσσιας αλλά και της χερσαίας ζώνης της Πρέβεζας.

Είναι ένα έργο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας που θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, που θα φέρει εισοδήματα άμεσα και έμμεσα.

Είναι το έργο για το οποίο σε λίγο καιρό όλοι θα μιλάμε πολύ θετικά.

Εκεί που κάποτε ήταν αφοδευτήρια τσιγγάνων, εκεί που υπήρχαν επί δεκαετίες μπλόκια και ακαθαρσίες θα γίνει ένας χώρος υποδειγματικός.

Μετά τα εγκαίνιά του θα το δείτε και θα με δικαιώσετε…

Η πένα που επαινεί…
Σε όλες τις εκλογές λογικό είναι να γίνεται μερική ή ολική ανανέωση του πολιτικού προσωπικού. Επομένως εμφανίζονται κάποια νέα πρόσωπα για τα οποία δεν έχουμε ακούσει, δεν έχουμε γνωρίσει, δεν έχουμε άποψη…

Ευτυχώς όμως υπάρχουν και πρόσωπα που είναι γνωστά, που έχουν κοινωνική  προσφορά, που έχουν εμπειρίες και επιτυχίες, για τα οποία θέλω να πω μερικά θετικά σχόλια.

Ανήκουν σε διάφορες δημοτικές παρατάξεις, γιατί η «πέννα που επαινεί» λέει τον καλό λόγο για όλους. Θα τους αναφέρω αλφαβητικά.

Ο Ιωάννης Γιαμάς είναι πετυχημένος επαγγελματίας στην πόλη μας, με ιστορία, με συνέπεια, με συνδικαλιστική δράση, μα αποδοχή, με μακρά θητεία και γνώση σε διοίκηση φορέων. Τον διακρίνει η σε βάθος γνώση των δεδομένων της πόλης και οι πολλές επιτυχείς πρωτοβουλίες που είχε στο επιμελητήριο.

Ο Ευάγγελος Γιαννουλάτος είναι ένας μηχανικός που ανάλωσε αμέτρητες ώρες μελετών, συναντήσεων, προετοιμασιών κλπ για να ετοιμάσει πολλά σχέδια (ανάμεσά τους και το ΣΒΑΚ -Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας – της Πρέβεζας). Ήμουν μέλος της Επιτροπή Διαβούλευσης του Δήμου Πρέβεζας και έτσι ξέρω από πρώτο χέρι πολλές από τις εργασίες του.

Ο Φώτης Ζέρβας είναι ένας ελεύθερος επαγγελματίας, σύζυγος και πατέρας γνωστός στην κοινωνία μας. Έχει συμμετοχή στα κοινά, έχει άποψη για πλείστα θέματα την οποία δεν κρύβει, αλλά λέει πάντα ευθέως και με παρρησία. Έτσι δεν λέει στον καθένα ιδιαιτέρως ότι θέλει να ακούσει, αλλά διατυπώνει  σταράτα και δημόσια την άποψή του από τα πολιτικά και κοινωνικά, μέχρι τα αθλητικά και τοπικά.

Ο Αθανάσιος Καζαμίας είναι ένας νέος μηχανικός, ορεξάτος για προσφορά, με αισιοδοξία για το μέλλον και με όνειρα για μια καλύτερη πόλη. Ανήκει στην πολύ νέα γενιά υποψηφίων που έχουν πολλά χρόνια μπροστά τους για δημιουργία.

Ο Θανάσης Κεραμιδόγλου έρχεται από την Πολεμική Αεροπορία και τις Ένοπλες Δυνάμεις. Εκεί όλα λειτουργούν με ακρίβεια, με συντονισμό, με συνέπεια, επομένως η εμπειρία του θα είναι πολύτιμη για τους νεότερους.

Ο Κοσμάς Κορωναίος έχει μεγάλη προσφορά τόσο στο χώρο της υγείας – νοσοκομείου, όσιο και σε πολιτιστικές δράσεις (όπως χορωδίες, οργάνωση του Διεθνούς χορωδιακού φεστιβάλ, κλπ). Ως πολύτεκνος πατέρας θέλει να κάνει την πόλη καλύτερη για να μεγαλώσουν σε αυτήν και τα παιδιά του και τα παιδιά όλων των δημοτών…

Η Αθηνά Κωνσταντάκη, αρχαιολόγος της Εφορίας Αρχαιοτήτων, μας έχει ξεναγήσει πολλές φορές στη Νικόπολη, και σε άλλα σημαντικά μνημεία της περιοχής. Γνωρίζει καλά την ιστορία μας, άρα το ένδοξο παρελθόν μας. Επομένως θα επιδιώξει να δημιουργήσει ένα αντάξιο μέλλον.

Ο Δημήτριος (Τάκης) Παππάς έχει ένα τεράστιο βιογραφικό προσφοράς στην τοπική αυτοδιοίκηση, γι αυτό και έχει εκλεγεί σε πολλές θέσεις (συνδικαλιστής στους Μηχανικούς, διοίκηση του τένις, δημοτικός σύμβουλος, κλπ). Τώρα είναι υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος για να προσφέρει τις υπηρεσίες του από άλλο πόστο.

Η Ειρήνη Παπαδημητρίου αποτελεί ένα υπόδειγμα ιδεολογικής συνέπειας και συνέχειας. Με υπευθυνότητα, με σοβαρότητα, με ήθος πορεύεται και στον επιστημονικό της χώρο (είναι γιατρός) και στον ιδεολογικό της προσανατολισμό. Κάτι που ίσως δεν είναι γνωστό είναι τούτο. Ο πατέρας της όταν γεννήθηκε η Ειρήνη βρισκόταν πολύ μακριά. Μόλις του είπαν «απόκτησες κόρη» αυτός την ονόμασε εξ αποστάσεως, λέγοντας: «Το κορίτσι μας θα το ονομάσουμε Ειρήνη, αν και καμιά από τις γιαγιάδες δεν έχει αυτό το όνομα. Το όνομα θα εκφράζει την ευχή όλων μας για παγκόσμια ειρήνη». Έτσι η Ειρήνη είναι εξ ορισμού και εκ βαπτίσεως Ειρηνοποιός. Με το όνομα που επέλεξε ο πατέρας, συμφώνησε και η νονά της, η αείμνηστη Ευανθία Νάνου…

Ο Ευάγγελος Συγκούνας δοκιμάστηκε με επιτυχία και ως δημοτικός σύμβουλος, αλλά και ως πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου Πρέβεζας. Από τη θητεία του εκεί, την οποία όλοι έκριναν ως απολύτως θετική, προέκυψαν ο ευπρεπισμός της παραλιακής ζώνης, η απομάκρυνση των ογκόλιθων από το λιμάνι, η διαμόρφωση της νέας πλατείας δίπλα στη Γοργόνα και πολλά ακόμη.

Οι παραπάνω υποψήφιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι είναι ένα ενδεικτικό δείγμα από τις πολλές και καλές υποψηφιότητες που υπάρχουν σε όλα τα ψηφοδέλτια. Αν έγραφα για όλους τους καλούς μου φίλους θα χρειαζόμουν τριπλάσιο χώρο στο «Πάμε Πρέβεζα».

Έτσι σταματώ για σήμερα εδώ, αφού θυμίσω ότι στον Πόρο Τροιζηνίας υπάρχει και μια Πρεβεζάνικη υποψηφιότητα.

Είναι η αγαπητή φίλη Κα Ελευθερία (Ρίτσα) Δαρσινού που δίνει εκεί τον αγώνα τον καλό για το δικό της ψηφοδέλτιο.

Γιατί ;
Θα ρωτήσετε γιατί είπα καλά λόγια για υποψηφίους όλων των ψηφοδελτίων; Είναι απλό. Στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο πρέπει να κάνουμε πολύ καλές επιλογές προσώπων, γιατί απαιτείται συνεργασία, σύνθεση απόψεων, συγκλίσεις και πολλά ακόμη. Δηλ. πρέπει να πρόσωπα να «συνεργαστούν» για να πάει καλά ο Δήμος Πρέβεζας. 

Ο Δήμαρχος ΔΕΝ θα είναι ο κυρίαρχος, απόλυτος άρχοντας, αλλά θα διοικεί η εκάστοτε «πλειοψηφία» του Δημοτικού Συμβουλίου.

Γι αυτό χρειάζονται δυο πράγματα:

Α) Να πάμε ΟΛΟΙ να ψηφίσουμε και τις δυο Κυριακές. Η αποχή είναι μεγάλο λάθος.

Β) Να κάνουμε άριστες επιλογές και για το Ευρωκοινοβούλιο, και για την Περιφέρεια, και για το Δήμο. Γιατί «ουδέν λάθος αναγνωρίζεται, μετά την απομάκρυνση από το παραβάν και την κάλπη».

Επίλογος
Υπάρχει και ένα πολύ ισχυρό ψηφοδέλτιο το οποίο ΔΕΝ μπορούμε να ψηφίσουμε δυστυχώς…

Είναι το ψηφοδέλτιο των απόντων!

Αμέτρητοι συμπολίτες μας που έχουν γνώσεις, ικανότητες, καλές ιδέες για τη βελτίωση της Πρέβεζας, ΔΕΝ συμμετέχουν σε κανένα ψηφοδέλτιο.

Ενδεικτικά αναφέρω μερικούς, όπως τους κ.κ. Άκη Λάζαρη, Βασίλη Γιάπρο, Νίκο Καράμπελα, Κώστα Λογοθέτη, Ευάγγελο Μπακόλα, Γιώργο Χατζηαθανασίου, Σπύρο Κανιώρη, Γρηγόρη Κατσίλη, Γιάννη Ρέντζο, κ. ά. Φυσικά απουσιάζουν και πολλές, και σημαντικές γυναίκες…

 Όλοι αυτοί θα ήταν πολύτιμοι σε ένα δημοτικό συμβούλιο, γιατί έχουν πολλά να προσφέρουν…

Δυστυχώς σε τούτες τις εκλογές ΔΕΝ θα είναι υποψήφιοι…

Καλές σκέψεις σε όλους τους αναγνώστες μας, και κυρίως καλές αποφάσεις…

Υστερόγραφο 1
Οι δημοτικές παρατάξεις, τα κόμματα, οι εκλογές έρχονται και φεύγουν. Οι ανθρώπινες φιλίες μένουν. Με την οξύτητα των εκλογών πρέπει να προσέξουμε κάτι.

Να ΜΗΝ χαλάσουμε ανθρώπινες φιλίες ετών, για την κομματική οξύτητα… Τους φίλους, τους γείτονες, τους συμπολίτες θα τους βλέπουμε ΚΑΙ αύριο… Τα κόμματα θα κάνουν τη δική τους διαδρομή, θα αλλάξουν, θα μετονομαστούν, θα πεθάνουν, κλπ…

Οι άνθρωποι θα μείνουμε…

Υστερόγραφο 2
Μια δημοτική παράταξη μου έκανε την τιμή να με καλέσει να συμμετάσχω στο ψηφοδέλτιό της.  Τους ευχαρίστησα, αλλά αρνήθηκα για κάποιους δικούς μου λόγους. Ίσως τους πούμε μετά τις εκλογές…

Κυτίνος Ευάγγελος