ΠΡΕΒΕΖΑ: Το πανηγύρι του Αγίου Ιωσήφ – Του Αγιού Σηφιού – στον Ωρωπό

Τη δεύτερη Κυριακή, μετά το Πάσχα – 04 Μαΐου – τιμώνται οι Μυροφόρες ευσεβείς γυναίκες και μνημονεύεται ο Ιωσήφ, από την Αριμαθαία και ο Νικόδημος, οι οποίοι ήταν κρυφοί μαθητές του Χριστού.

Για τα γνωστά γεγονότα των ευαγγελίων και τον Άγιο Ιωσήφ, θα ακούσετε κατά τον εσπερινό του Σαββάτου, και την πανηγυρική Κυριακή, από τους σεβάσμιους πατέρες μας.

Εγώ να προσθέσω την παρακάτω λεπτομέρεια, που ίσως πολλοί δεν την έχετε ακούσει…

Τον Ιωσήφ, όταν ενταφίασε το σώμα του Κυρίου, οι Ιουδαίοι τον συνέλαβαν και τον έριξαν μέσα σε ένα βαθύ λάκκο, απ’ όπου αρπάχθηκε με θεία δύναμη, έφυγε και διασώθηκε στην πατρίδα του την Αριμαθαία.

Ο Χριστός αφού αναστήθηκε κι έφερε ακόμη τα δεσμά, πιστοποιώντας την Ανάστασή του, τού εμφανίστηκε. Και ενώ ο Ιωσήφ απειλούνταν και πάθαινε πολλά από τους Ιουδαίους, δε δεχόταν να αποσιωπήσει το γεγονός και το μυστήριο της Ανάστασης, αλλά με θάρρος έλεγε σ’ όλους αυτά που είχαν γίνει…

Γνωρίζουμε λίγα επίσημα στοιχεία για την ανέγερση της παλιάς εκκλησίας του Αγίου Ιωσήφ στον Ωρωπό. Τα περισσότερα προέρχονται από παλιές προφορικές αναφορές και από την παράδοση…Οι πολλές πηγές που θα μπορούσαμε να πάρουμε τότε ασφαλή στοιχεία, σήμερα δεν υπάρχουν, γι’ αυτό θα περιορισθούμε σε ελάχιστα, που φτάνουν από τις περασμένες γενιές.

Σύμφωνα με την επιτοίχια πλάκα, ο ναός κτίστηκε το έτος 1875, με κτήτορα τον Γεώργιο Πέτρη από τον Παλαιορόφορο, που είχε τα κτήματά του εκεί κοντά. Κατά την παράδοση και τις αναφορές από γενιά σε γενιά, που φτάνουν μέχρι τις μέρες μας, συνέβη το παρακάτω περιστατικό: Επί πολλές βραδιές ο Γιώργο – Πέτρης είχε ανήσυχο ύπνο, με παράξενα ασαφή στην αρχή όνειρα…,που δεν τον άφηναν να κοιμηθεί και να ησυχάσει. Αυτό συνεχιζόταν επί πολλά βράδια…Και μάλιστα λένε, ότι αυτή η ανησυχία του ήταν φανερή στους συγγενείς και συγχωριανούς του. Είχε αλλάξει και η φυσιογνωμία – παρουσιαστικό του, αλλά και η συμπεριφορά του. Είχε γίνει απόμακρος, σκεπτικός, προβληματισμένος. Από κάτι επιφυλασσόταν και ντρεπόταν να φανερώσει τί του συνέβαινε. Μετά από μερικές βραδιές ανήσυχου ύπνου άρχισαν κάπως να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα στο μυαλό του. Τα όνειρα άρχισαν να γίνονται, κάτι σαν οράματα…Άγγελος παρουσιαζόταν και τον παρότρυνε…,παρακινούσε, του έλεγε επιτακτικά…,να αναλάβει να κτίσει εκκλησάκι στη μνήμη του Ιωσήφ, από την Αριμαθαία, εκεί, στο λόφο με τις βελανιδιές. Του Αγίου Ιωσήφ…Παράξενο, άγνωστος στο Γιώργο ο Άγιος αυτός…Αναρωτιόταν, γιατί ο Άγγελος απευθύνεται σε μένα και γιατί επιλέγει αυτόν τον άγνωστο Άγιο;»

Μετά από τα συνεχή οράματα και αθώος και θεοσεβούμενος, ειλικρινής θεοφόρος, όπως ήταν τότε οι άνθρωποι των χωριών, πήρε τη δύναμη και του απάντησε: – «Με τί χρήματα θα χτίσω την εκκλησία αυτή»…

Περνούσαν έτσι οι μέρες και δεν πολύ-έβαλε ο Γιώργος στο ταραγμένο μυαλό του όλα αυτά…Με τις γεωργικές εργασίες που έκανε προσπαθούσε να ξεχάσει την επίμονη παρότρυνση του αγγέλου του οράματος. Καθημερινά συζητούσε ο Γιώργος με τη γυναίκα του, με φόβο Θεού, το παράξενο αλλά ζωντανό αυτό όραμα. Και κατά άλλη παράδοση, λέγεται ότι ο Άγγελος παρουσιαζόταν και στην ίδια τη σύζυγό του. Μέρα και νύχτα θυμιάτιζε η ευλογημένη γυναίκα μέσα κι έξω…Και όταν εκείνος πιεστικός παρουσιάστηκε την τελευταία φορά στο όραμα, και υπενθύμισε στο Γιώργο πάλι… – «να πας, να χτίσεις εκκλησία, εκεί στο λόφο, δίπλα στα αμπέλια, στη μνήμη του Αγίου Ιωσήφ από την Αριμαθαία», ξεθάρρεψε και του επανέλαβε ο Γιώργος πιο θαρρετά : – «Δεν έχω τα λεφτά που χρειάζονται για το χτίσιμο, πώς να χτίσω την εκκλησία, που μου λες, εδώ και τόσον καιρό»;

– «Θα βρεις λεφτά…,τού έλεγε η φωνή στο όραμα…,μόλις θα σκάψεις για τα θέμελα του ναού»…

– «Γενηθείτω το θέλημά Σου»!

Με περισσή περισυλλογή και φόβο θεού και ταραγμένος πήρε μερικούς μαστόρους και πήγαν το πρωί και άρχισαν το σκάψιμο, για τα θέμελα του ναού, εκεί ακριβώς που τού είχε υποδειχτεί από το όραμα.

Στην πρώτη πλευρά που σκάψανε τα θέμελα, δεν βρήκαν τίποτε…Πάει τρελάθηκα, το ‘χασα, σκέφτηκε ο Γιώργο – Πέτρης. Άρχισαν και συνέχισαν κι από την άλλη πλευρά, την ανατολική…Εκεί που θα γινόταν το ιερό του ναού. Και δεν θα είχαν σκάψει ούτε δυο μέτρα μήκος…,που ως εκ θαύματος, τυλιγμένα μέσα σ’ ένα πανί βρέθηκαν χρήματα αρκετά, για τον ναό!

Άνοιξε, έκανε λειτουργία το Σάββατο ο Γιώργος στην εκκλησία στην άκρη του χωριού στην κορυφή του λόφου, στον Αη Δημήτρη. Και καθώς το θείο αυτό γεγονός μαθεύτηκε, μαζεύτηκαν όλοι οι συγχωριανοί του, άντρες και γυναίκες, μικροί και μεγάλοι εκεί, στην Πανηγυρική Λειτουργία, σαν δέηση, σαν λιτανεία…,σεμνοί και ευλαβικοί, γεμάτοι Θεό!

Συνέχισαν τις εργασίες και με τη χάρη του Κυρίου, χτίστηκε ο Άγιος Ιωσήφ, στον τόπο μας. Από τότε μέχρι και σήμερα, γιορτάζεται με μεγάλη ευλάβεια και κατάνυξη! Και σπάνια, θα γίνει Μεγάλος Εσπερινός το Σάββατο, ή την Κυριακή ο Όρθρος και η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στο απλό και όμορφο, κατανυκτικό αυτό εκκλησάκι και να μη χοροστατεί ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης μας…,από παλιά ακόμη και πλήθος πιστών κατακλύζουν τον ιερό χώρο!

Λέγεται, πως η εκκλησία κτίστηκε, επάνω σε αρχαίο ναό, του θεού Απόλλωνα και κατά άλλους της θεάς Δήμητρας της «Αγροτέρας».
Δεν ήταν ασυνήθιστη, ούτε γινόταν για πρώτη φορά αυτή η ανέγερση ορθόδοξης εκκλησίας επάνω σε ερείπια αρχαίου ναού. Το μικρό εξωκλήσι, του Αγίου Ιωσήφ, ο οποίος ήταν και είναι φωλιασμένο μέσα σε ένα αλσύλλιο βελανιδιών, είχε πάντα το σεβασμό και την ευλάβεια των γύρω χωριών και των προσκυνητών και εξέπεμπε και ακόμη παράξενο εκπέμπει μια ελκτική «Θεία Δύναμη», μια εξαγνιστική κατάσταση, μια γαλήνη και αισιόδοξη ελπίδα!

Αρκεί λίγα λεπτά παραμονής στο χώρο, αρκεί ένα κεράκι να ανάψεις και μια θεία γαλήνη, μια πνευματική ηρεμία και μια γόνιμη ιερή δύναμη, που έρχεται από το αγιασμένο περιβάλλον του χώρου, φωλιάζει μέσα σου, σε συνοδεύει και σε ενδυναμώνει…Ο προσκυνητής την νιώθει και την αισθάνεται έντονα, φεύγοντας.

Μέσα στην λαμπριάτικη χαρά θα λατρευτεί και φέτος η μνήμη του. Αυτή η γιορτή, αυτό το πανηγύρι γιορτάζεται εδώ και πολλά χρόνια. Την παραμονή του Σαββάτου στον εσπερινό πλήθος προσκυνητών απ’ όλη τη γύρω περιοχή, αλλά και από μακρύτερα κατέφθαναν και καταφτάνουν με ευλάβεια, να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα Του, να ανάψουν ένα κερί στη μνήμη του, και να ζητήσουν ειλικρινά και με πάθος και πίστη τη μεσολάβηση του Αγίου μας, για τη Χάρη του Κυρίου και Δημιουργού μας.

Από πολύ παλιότερα ο Άγιος Ιωσήφ ήταν λαοφιλής άγιος στην περιοχή μας και θαυματουργός. Κρατούσε στη ζεστή Του αγκαλιά όσους κατέφευγαν σ’ αυτόν, είτε σαν προσκυνητές, είτε σαν κυνηγημένοι ή σαν κρυωμένοι και πεινασμένοι.

Από κτήσεώς του το εκκλησάκι ήταν πάντα άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία και την καθημερινότητα των κατοίκων της περιοχής. Ο παπάς του χωριού, πάντα θα άφηνε ένα κομμάτι λειτουργιάς για τον πεινασμένο και τον περαστικό…Καταφύγιο, για όλες τις ταλαιπωρημένες και πονεμένες καρδιές, ντόπιων και περαστικών…και ήταν πάντα ανοιχτό, ξεκλείδωτο.

Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 70, οικογένειες πιστών με κάποιο πρόβλημα υγείας ή αναπηρίας έρχονταν προσκυνητές και ικέτες με μεγάλη ευλάβεια στο εκκλησάκι και παρέμειναν εκεί όλο το βράδυ, κοιμόταν όλοι μέσα στην εκκλησία, κάτω από τη σκεπή Του, μέσα στην αγκαλιά Του, να προσευχηθούν μπροστά στη θαυματουργή εικόνα και να ζητήσουν τη μεσολάβησή Του. Έφευγαν μετά την πανηγυρική Θεία Λειτουργία, στην οποία συλλειτουργούσαν όλοι οι ιερείς της περιοχής, και σχεδόν πάντα χοροστατούσε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης. Και όπως λένε με τις ικεσίες του Αγίου, λάμβαναν τη Χάρη του Κυρίου και θεραπεύονταν. Επέστρεφαν πάλι μετά από λίγο καιρό για να χτυπήσουν τη γλυκόλαλη καμπανίτσα, ευγνώμονες θεραπευμένοι!

Ανοιχτή και στον περαστικό διαβάτη στον κάματο του καλοκαιριού, να μπει μέσα να δροσιστεί και να καθίσει έξω στο πεζούλι, στον ίσκιο των σκιερών βελανιδιών, να αγαλλιάσει η ψυχή του. Αλλά και τις βροχερές μέρες και στον παγετό του χειμώνα εκεί εύρισκαν στέγη να προφυλαχτούν οι ταλαιπωρημένοι από το αγιάζι βοσκοί.

Το βράδυ της παραμονής συνεχίζονταν με μεγάλο πανηγύρι και διασκέδαση των κατοίκων και των επισκεπτών στο κέντρο του χωριού. Ήταν πολύ φημισμένο το πανηγύρι αυτό σε όλη την περιοχή, για την επιτυχία του…Ήταν βέβαια το πρώτο ανοιξιάτικο πανηγύρι και οι μπακάληδες και οι οργανωτές φρόντιζαν να φέρνουν τα πρώτα ονόματα της δημοτικής μουσικής και γινόταν…ξακουστά πανηγύρια με πληρωμή και ατομικές παραγγελίες, ο χορός! Άλλωστε είχε μεγάλο όνομα στα πανηγύρια ο Ωρωπός και ακόμη έχει. Τώρα, βέβαια, οι χοροί, η παραδοσιακή δημοτική μουσική, αλλά και ο τρόπος, που γιορτάζουν τα πανηγύρια, έχει κάπως διαφοροποιηθεί και στα μαγαζιά και στους πανηγυριώτες.

Φέτος γιορτάζεται η Χάρη Του, σε καλή ανοιξιάτικη περίοδο και τόσο η ωραία και ειδυλλιακή τοποθεσία του ναού, όσο και η θρησκευτική και κατανυκτική διάθεση των κατοίκων, των προσκυνητών και των επισήμων προσώπων, η προσκυνηματική προσέλευση θα είναι αθρόα και παλλαϊκή, κατανυκτική. Η ίδια η φύση αναγεννημένη και ανανεωμένη έχει και αυτή το δικό της πανηγύρι! Ο παπά – Γιώργης Και οι σεβαστοί κληρικοί, ντόπιοι και προσκυνητές που ακούραστα και ευλαβικά θα διακονήσουν το ναό, πρόσχαρα και εγκάρδια θα δώσουν τις ευχές και τις ευλογίες τους.

Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία προσκυνητές δακρύζουν κάθε χρόνο από συγκίνηση, όταν ανάβουν το κερί τους, γιατί πρόλαβαν το εκκλησάκι αυτό ως τόπο λατρείας και σημείο συγκέντρωσης και θρησκευτικής αναφοράς. Ακόμη παραμένουν στις μνήμες των κατοίκων οι μέρες εκείνες…Με νοσταλγία, κατάνυξη και συγκίνηση ανακαλούνται στη μνήμη άνθρωποι και γεγονότα περασμένα.

Εδώ, πρέπει, να αναφέρουμε ότι, για αρκετά χρόνια ο ναός του Αγίου Ιωσήφ ήταν η κύρια εκκλησία του χωριού. Γιατί, κατά τη μεταφορά των χωριών, στο νέο χώρο-χωριό δεν υπήρχε άλλη κεντρική εκκλησία.

Όσοι έχετε προγραμματίσει ή σκέπτεστε να επισκεφτείτε το μικρό θαυματουργό εκκλησάκι, για προσκύνημα και ευλογία, μην έχετε άγχος για το παρκάρισμα του αυτοκινήτου σας. Απέξω, από τον αυλόγυρο, υπάρχει πολύς χώρος για παρκάρισμα και όλοι οι δρόμοι που οδηγούν σ’ αυτό είναι ασφαλτοστρωμένοι και σε άριστη κατάσταση.

Και σαν τελειώσει ο πανηγυρικός εσπερινός, με την καρδιά ανάλαφρη και με την ευλογία, τον αγιασμό και τις ευχές των σεβαστών και ευλαβεστάτων ιερέων επισκεφτείτε το χωριό και στα μαγαζιά του, πιέστε κάνα τσίπουρο γνήσιο, λαμπίκο ή εύγεστο ωρωπιώτικο κρασί, λίρα. Αυτά τα τοπικά προϊόντα στον Ωρωπό έχουν πάντα την τιμητική τους…Με καθαρό, περιποιημένο και καλοψημένο ντόπιο ψητό μεζέ..

Εκεί, θα σας φροντίσουν και θα σας περιποιηθούν οι μαγαζάτορες ευγενικοί, πρόσχαροι και καλοσυνάτοι. Παράλληλα θα απολαύσετε την ανοιξιάτικη ομορφιά του νοικοκυρεμένου και καταπράσινου χωριού. Και από τους καλαίσθητους κήπους και τις ολάνθιστες αυλές, θα δέχεστε κύματα, κύματα τις ευωδιές των τριαντάφυλλων, των γαρύφαλλων και των πολύχρωμων λουλουδιών, που οι γυναίκες με ωραία γούστα και μεράκι τούς φροντίζουν, για να ομορφαίνουν και να ευωδιάζουν μοσχομυριστά τις αυλές και ολόκληρο το χωριό. Από τις πλαγιές πέρα, τα ξέφωτα, τα μικρολίβαδα και δίπλα τον κάμπο της Λάμαρης θα φτάνουν μοσχομυριστές οι μυρωδιές της ρίγανης, της μυρτιάς, του αμάραντου και των πολύχρωμων μυρωδάτων και ανθισμένων αγριολούλουδων.

Θα θαυμάσετε και θα καμαρώσετε ένα από τα καλύτερα χωριά της πατρίδας μας, με άριστη ρυμοτομία, πολλούς ελευθέρους χώρους και μεγάλες, καταπράσινες δροσερές πλατείες, με ωραία κεντρική αγορά.

Η ομοιομορφία των αραδιαστών σπιτιών και δρόμων δεν κουράζουν τον επισκέπτη, αλλά τού προκαλούν μια ψυχική ισορροπία, μια ευχάριστη γαλήνη. Γιατί οι μεγάλοι ομορφοστολισμένοι και πλουμιστοί κήποι τους σπάνε και ξεκουράζουν από αυτή την ευθεία μονοτονία. Ξεκουράζουν τα μάτια, γαληνεύουν την ψυχή, ηρεμούν την καρδιά. Μπροστά σας, θα αγναντεύετε τις πλαγιές του βουνού καταπράσινες, που ιδιαίτερα τώρα το Μάη ροδίζουν και λουλουδίζουν. Δίπλα του, αρχίζει ο απλωτός κάμπος της Λάμαρης με το κατάλευκο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής να ξεχωρίζει στον όμορφο καταπράσινο λόφο στο κέντρο του απλωτού κάμπου μας, που τελειώνει πέρα στις ρηχές παραλίες του Ιονίου…Και σαν δυο κατάλευκους πυργίσκους της πίστης μας έχει στις άκρες του το χωριό τα δυο αυτά εκκλησάκια του, – το ένα του Αγίου Ιωσήφ, στα βορειανατολικά και το άλλο της Αγίας Παρασκευής, στα νοτιοδυτικά-, για το προστατεύουν και να βιώνουν οι Ωρωπιώτες αρμονικά, προκομένοι. Εκεί τα απογεύματα στην αγιασμένη περιοχή τους, στους όμορφους λόφους τους, ευλαβικοί προσκυνητές φτάνουν οι Ωρωπιώτες, όπου το Θείο Φως του Χριστού πλημμυρίζει με αγάπη και ειρήνη τις καρδιές τους!

Το χωριό είναι κτισμένο επάνω σε επτά λόφους – σαν την Πόλη – και μέρα, νύχτα δέχεται το δροσερό αεράκι που κατεβάζουν οι πλαγιές και οι λαγκαδιές του βουνού και φέρνουν τα ακρογιάλια. Τα αμέτρητα πράσινα πλατύφυλλα δέντρα και το αλσύλλιο των πεύκων στην άκρη του, που το καλοδέχονται στα ριζά της πλαγιάς, σβήνουν την πύρα του καλοκαιριού. Και ιδιαίτερα τώρα το μήνα Μάη το αντάμωμα και το σμίξιμο των τόπων και των χρωμάτων σχηματίζουν θέαμα εξαίσιο και θαυμαστό!

Θα αγναντέψετε την βαθυπράσινη πλαγιά που κατεβαίνει όμορφα από την κορυφή του βουνού και χύνεται ολόγυρα και φτάνει κάτω και σμίγει με την ανηφορική ανοιχτοπράσινη πλαγιά του χωριού. Παίζουν τα χρώματα του πράσινου, σμίγουν ταιριαστά με το κόκκινο των σκεπών, σχηματίζοντας έναν όμορφο πίνακα καλοδουλεμένο, εμπνευσμένου και μερακλή ζωγράφου και στις άκρες του πολύχρωμα αγριολούλουδα στολίζουν και τον κάνουν ξεχωριστό, πλουμιστό! Έναν πίνακα χωριάτικο, της θαυμαστής υπαίθρου, της χαράς, της δημιουργίας. Ένα πίνακα της άνοιξης και της ζωής!

Είμαι σίγουρος, ότι τόσο ο αντιδήμαρχος, ο Νίκος ο Παγγές, όσο και ο Ηρακλής ο Σίσκας με το συμβούλιό του, θα έχουν κάνει το χωριό για το πανηγύρι…

γαρύφαλλο!

Ολόγυρα, λίγο παρακάτω, έχει όμορφες κωμοπόλεις το χωριό μας και παραπέρα τις μεγάλες πολιτείες της Ηπείρου…Όλα δίπλα τους τα έχουν οι Ωρωπιώτες, γι’ αυτό είναι πάντα γελαστοί και ορεξάτοι.

Και όσο, για παρκάρισμα, μην το σκέφτεστε, κανένα πρόβλημα…Στους αμέτρητους, ευρύχωρους και φαρδιούς καλοδιατηρημένους δρόμους, μπορούν ταυτόχρονα, να παρκάρουν μύρια αυτοκίνητα.

Στις όμορφες, καθαρές αυλές των καφενείων, στις καφετέριες και στις όμορφες, ζεστές με αγάπη ταβερνούλες με τη δροσιά που θα φέρνει το δροσερό αεράκι από τον Αμβρακικό και τις όμορφο-σχηματισμένες παραλίες του Ιονίου θα απολαύσετε ονειρεμένα τον καφέ και το ποτό, εσείς και η παρέα σας.

Στην είσοδο του χωριού μια ωραία, καλαίσθητη, με ζεστή φιλική ατμόσφαιρα, η παλιότερη καφετέρια του χωριού με φαντασία, γούστο και ζήλο καμωμένη. Εκεί αναλαμβάνει ο Νίκος ο Κονάκης να γίνετε όλοι μια καλοσυνάτη και χαρούμενη παρέα με άψογη και εγκάρδια περιποίηση.

Στη μέση του χωριού το όμορφο, μεγάλο και αρχοντικό «Κεντρικό» με καλαίσθητη, γουστόδικη επίπλωση ανακαινισμένο και μεράκι, με ευγενικό και φιλόξενο, επαγγελματικό προσωπικό, θα απολαύσετε τον γευστικό μυρωδάτο καφέ του και το δροσιστικό ποτό σας, παρατηρώντας όλη την κίνηση του ζωντανού χωριού.

Δίπλα στην κόκκινη κεραμιδοσκέπαστη, όμορφη, «κουκλωτή, καμαρωτή» εκκλησία μας, μετερίζι καλοσύνης ο Αντρέας και άδολης, αγνής χαράς και φιλοξενίας, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής και παλιά δόξα της Νικόπολης, θα σας καλωσορίσει εγκάρδια και με αγάπη θα σας περιποιηθεί, ακμαίος και ακούραστος.

Και αν θέλετε μια ξεχωριστή ρομαντική θέση, με ωραία θέα, με αναπαυτικά καθίσματα, τραβάτε πίσω στη «γωνιά» του φίλου μου του Νίκου του Στριμπέλη, που θα σας υποδεχτεί με χαρούμενο καλοσυνάτο χαμόγελο, γραφικός τύπος καφετζή, μπαρίστα! Θα σας προϋπαντήσει στη ζεστή φωλιά του και στην φιλική ατμόσφαιρα που δημιουργεί! Αποκάτω ο νεαρός και ευγενικός Βασίλης με την όμορφη περιποιημένη καφετέρια και την κατακάθαρη δεντροφυτεμένη αυλή, μπροστά της…,θα είναι μεγάλη τιμή και χαρά του να σας εξυπηρετήσει και να σας περιποιηθεί με χαρά και ευγένεια.

Και αν επιθυμείτε να απολαύσετε νόστιμους καλοψημένους μεζέδες από ντόπια καθαρά σφάγια, και ντόπιες νοστιμιές, δίπλα το γελαστό, φιλόξενο, περιποιητικό και ευγενικό προσωπικό της όμορφης ταβέρνας, τεχνίτες του ψησίματος θα σας φροντίσουν ακούραστοι και καλοσυνάτοι στην όμορφη κατακάθαρη ταβέρνα του Λάμπρου.

Και αν τα παιδιά σας έχουν όρεξη για παιχνίδια, απέναντι μια καταπράσινη, καθαρή και περιποιημένη πλατεία θα τους προσφέρει χαρά.

Αλλά και όλοι οι άλλοι, μαγαζάτορες γυναίκες και άντρες του χωριού μας, εκτός από αυτούς που δειγματοληπτικά αναφέρω, τίμιοι και εργατικοί, ευγενικοί και γελαστοί, ακούραστοι και καταδεκτικοί επικεντρωμένοι στην εργασία τους για την καλύτερη εξυπηρέτηση των πελατών, υπεύθυνα και χαμογελαστά, με αξιοθαύμαστη ευγένεια και καθαρό ζεστό βλέμμα θα σας υποδεχτούν καλόκαρδα και πανηγυρίσια!

Αν δε, σας καλό-αρέσει το γλέντι, σε λίγο θα αρχίσουν τα βιολιά και τα κλαρίνα, και θα ξεκινήσει το μεγάλο πανηγύρι και οι χοροί μέχρι το πρωί…Ο Θεόκριτος Σπυράκος και τα άλλα παιδιά με τα μαγαζιά, έχουν φροντίσει από μέρες να δημιουργήσουν μια ζεστή και όμορφη, ωρωπιώτικη πανηγυρική ατμόσφαιρα!

Το πατροπαράδοτο αυτό πανηγύρι, πρώτο και ξακουστό στη σειρά των πανηγυριών αποτελεί σταθμό για την ήρεμη ζωή των Ωρωπιωτών και των άλλων κατοίκων της περιοχής. Εξακολουθεί να εξυπηρετεί και να ικανοποιεί κοινωνικούς, πολιτιστικούς και ψυχαγωγικούς σκοπούς…Εκεί στην καταπράσινη πλατεία δεν θα αργήσει να στηθεί χορός και ο κύκλος να μεγαλώνει και γλέντι τρικούβερτο να στηθεί. Οι ντόπιοι ευγενικά και καλοσυνάτα θα σας καλέσουν και θα σας προσκαλέσουν να λάβετε μέρος στο χορό…Άπλωσε τα χέρια σου, πιάσου στον κύκλο και γίνε με τη συμμετοχή σου μέρος του πανηγυριού, απόλαυσε την παραδοσιακή μουσική, αφέσου στους ρυθμούς της και διασκέδασε όλη τη νύχτα ανέμελα…

Αν έχετε χρόνο και μεράκι καθήστε μέχρι τα χαράματα που θα μπουν οι μερακλήδες στο χορό. Εκεί στο αντάμωμα της νύχτας, που φεύγει και της μέρας, που έρχεται. Άνθρωποι μερακλήδες και καλοχορευτές μπαίνουν στο χορό εκείνη την ώρα.

Τότε, θα ακούσεις ανόθευτα και αναλλοίωτα πρεβεζιάνικα τραγούδια, καθαρά από το πέρασμα του χρόνου…«Τα κλάματα», ο παραδοσιακός ύμνος της Πρέβεζας, απλός συρτός που δρα εκτονωτικά και θεραπευτικά κατά της θλίψης που συσσωρεύουν οι καθημερινές δυσκολίες και της κοινής μνήμης των χαμένων προσώπων. Άνθρωποι με καημούς μερακλώνονται με τον ήχο του «Αλάμπεη» και της «Φράσιας», αφήνονται στους ρυθμούς και στη μελωδία τους, πλημμυρίζεται και φουσκώνει η καρδιά τους από απερίγραπτα, θερμά συναισθήματα χαράς, διασκέδασης και λεβεντιάς…Γίνονται όλοι μια παρέα με τον ίδιο καημό και κοινά ντέρτια, το μεράκι, που οδηγεί τα βήματα και τις κινήσεις τους στη δράση και στην πλοκή…Και το κλαρίνο συμμέτοχο…και ο κλαριντζής συνεργάτης στον καημό και καθοδηγητής με τις κοφτές νότες του, γλυκά κοψίματα και τα τσακίσματα συναρπάζει το πνεύμα του χορευτή, αιχμαλωτίζει τη σκέψη του, καταλαμβάνει το νου του. Ο «Ήλιος», μοναδικός ρυθμός…,για την επίδειξη της χαράς, της διασκέδασης, της λεβεντιάς, του ξεφαντώματος…Και δεν ξέρεις ποιον χορευτή να πρωτοθαυμάσεις στη λεβεντιά και στην αυθόρμητη ταιριαστή κίνησή του. Καθένας και τον καημό του, τη δύναμη και τη λεβεντιά του! «Νιάτα μου και λεβεντιά μου», ανάταση της ψυχής, ανάταση του κορμιού. Τον «Παλαμιώτη και μετά πέρνα στην «Τρυγόνα»…,έρχεται η παραγγελιά από τον άλλο πρωτοχορευτή της παρέας. «Να’ σαν τα νιάτα δυο φορές»…,όλα τραγούδια για το χάραμα, όλα τραγούδια για μερακλήδες, τραγούδια για αυτούς που έχουν ντέρτια και καημούς και θέλουν να θεραπεύσουν τις καρδιές τους, να γιατρέψουν τον πόνο της ψυχής. Ξεκίνα με την «Ιτιά» και κλείσε με γύρισμα την «Παλιά Ιτιά», με μπάσο δυνατό, κοφτό. Τραγούδι που συνταιριάζει το μεράκι και την επαρχιακή λεβεντιά…Και «η χαρτούρα» και τα κεράσματα πέφτουν βροχή. Α, όλοι έχουν κάνει τα κουμάντα τους…Γλέντι και ξεφάντωμα τα χαράματα δε γίνεται με τσιγκουνιά. Και τα βιολιά στον τόπο! Και τα βιολιά μια θεραπευτική δύναμη, με τους ξεχωριστούς ήχους και τους μοναδικούς παραδοσιακούς ρυθμούς τους. Και νόμος στους χορευτές…,κανένας δεν χορεύει τα τραγούδια των άλλων της παρέας, είναι προσβολή. Ξέρουν τι τραγούδι προτιμά και χορεύει ο καθένας.

«Σαν μαντζουράνα φαίνεσαι», τραγούδι της ομορφιάς και της αγάπης ξεσηκώνει, θεραπεύει, ημερώνει και σκορπά αισιοδοξία. Η «Παπαδιά», για εξαιρετικούς, ξεχωριστούς δεξιοτέχνες χορευτές και κλαρινίστες! Είναι η κάθαρση της αρχαίας τραγωδίας με κραυγές ανακούφισης και παρηγοριάς…Χαράματα! Η τέλεια συνεργασία και η συνταύτιση των ματιών των μουσικών και των ποδιών – σώματος των χορευτών…Επέρχεται πλέον η γαλήνη, η χαλάρωση, η εκτόνωση…! Και στο πρώτο φως της Ανατολής πνεύμα και σώμα επανέρχονται και βρίσκονται σε πλήρη αρμονική γαλήνη!

Οι Ωρωπιώτες δεν κάνουν χωρίς πανηγύρια και χορούς…«Καίγονται και σιγολιώνουν» μέχρι να αρχίσουν οι προετοιμασίες και να φτάσει το πανηγύρι του Αγιού Σηφιού. Ζουν γι’ αυτά, έχουν ξεχωριστό τρόπο! Από παλιά, γλεντζέδες και καλοχορευτές…,δεν κάνουν χωρίς τον ήχο του κλαρίνου! Αγαλλιάζει η ψυχή τους μ’ αυτό…Φτιάχνονται, ηρεμούν και γαληνεύει η καρδιά τους…Ζουν τις αναμνήσεις του παρελθόντος και την ψυχαγωγία του παρόντος στο γλέντι! Αυτοί συντηρούσαν και συντηρούν όλα τα πανηγύρια της περιοχής…

Πρόσχαροι, γελαστοί με εναλλαγή των συναισθημάτων…,φουριόζοι και καλαμπουρτζήδες, αλλά και σοβαροί και τραγικοί…Άνθρωποι, που μέσα βαθιά έχουν κάτι από την καλλιτεχνική ευαισθησία και καλαισθησία σε μεγάλο βαθμό στις φλέβες τους…,αλλά δυσκολεύονται να τις βγάλουν στην επιφάνεια και να τις οργανώσουν…Άνθρωποι καθαροί και σεμνοί, εργατικοί και απαιτητικοί, αλλά και καλοπερασάκηδες. Αγωνιστές της ζωής, αλλά εφησυχασμένοι και ευκολόπιστοι στην καθημερινή ρουτίνα, υπερήφανοι τοπικιστές, ευσεβείς, συναισθηματικοί και τίμιοι!

Και όταν ξεφεύγουν και παραφέρονται λίγο, ο Πατροκοσμάς που στέκεται στη μέση τού χωριού, με τη γλυκόλαλη καμπάνα Του, τους επαναφέρει στα ίσια. Υπάκουοι και θεοσεβείς και έχουν φόβο στο Θεό, αλλά γκρινιάζουν πολλές φορές με τους αγίους Του…

Άνθρωποι, σαν όλους τους ειλικρινείς και προκομένους κατοίκους των χωριών…,άνθρωποι Ηπειρώτες!

Και το πρωί της Κυριακής, της γιορτής του Αγίου, ξυπνάτε νωρίς, ξαναπάτε στον Άγιο Σήφη, ανάψτε κερί στη μνήμη Του, καθήστε έξω στο πεζούλι. Και ακούστε τα τροπάρια του Όρθρου και τα γλυκολαλήματα των κοτσυφιών, που θα μαζευτούν ολόγυρα, για να συναγωνιστούν τα μελωδικά ψαλσίματα των ιερέων και των ψαλτών.

Ευλογημένοι από τους παπάδες και καθαγιασμένοι από την εκκλησία να είστε σίγουροι ότι θα φύγετε με εσωτερική θρησκευτική ενδυνάμωση και εσωτερική ανάταση. Θα ηρεμήσει η ψυχή σας θα γαληνέψει η καρδιά σας, θα αναζωογονηθεί ο νους σας. Κάνετε τάμα στον Άγιο κι Εκείνος θα μεσολαβήσει και θα ενώσει τις πρεσβείες Του, μαζί με τις παρακλήσεις και δεήσεις των ιερέων, για να λάβετε τη Χάρη του Κυρίου!

Μετά το πανηγύρι, ο παπά Γιώργης, ο παπά Χρήστος, ο παπά Ιωσήφ, ο παπά Νικόλας και άλλοι ντόπιοι ιερείς, σεμνοί και διακριτικοί στέκουν πάντα πρόθυμοι, σεβάσμιοι και καλοσυνάτοι, να σας διακονήσουν σε ό,τι θέλετε…

Τελευταία ενημέρωση 3 Μαΐου 2025 10:26:52 από News Room