Συνέντευξη – Στέφανος Δέσκας: Ο “γητευτής των κυβικών” από την Πρέβεζα με το μέλλον μπροστά του να διαγράφεται λαμπρό – “Η μοτοσικλέτα δεν είναι μαγκιά…”

Αρκετό ενδιαφέρον αποτελεί το γεγονός να συναντάς ένας νεαρό οδηγό μοτοσικλέτας με διακρίσεις στην ανατολή της καριέρας του και όνειρα για το μέλλον και να ανακαλύπτεις έναν 24χρονο με απόλυτη συναίσθηση αυτού που κάνει και το κυριότερο να σέβεται το δίκυκλο γενικά.

Γιατί όπως και να το κάνουμε, παρά το γεγονός πως η ταχύτητα εξιτάρει και «γοητεύει» τους νέους, αποτελεί όμως μεγάλο κίνδυνο για τη σωματική ακεραιότητα και την ίδια τους τη ζωή.

«Η μοτοσικλέτα δεν είναι μαγκιά» τόνισε ο Στέφανος Δέσκας οδηγός μοτοσικλέτας αγώνων από την Πρέβεζα, κατά τη διάρκεια της μικρής αλλά πολύ ενδιαφέρουσας συνέντευξης που παραχώρησε αποκλειστικά στο Pamepreveza.gr.
 

Πέρα από τα πολύ σημαντικά πράγματα που μάθαμε για το πώς ξεκίνησε, πως τον κέρδισε η μοτοσικλέτα και τα επόμενα σχέδια του μετά τις πρόσφατες νίκες του στις Σέρρες, γνωρίσαμε ένα νεαρό αρκετά συγκροτημένο, υπεύθυνο, σεμνό, με γνώση των δυνατοτήτων του αλλά και με έναν «κρυφό» δυναμισμό που αποτελεί ένα από τα στοιχεία που σίγουρα θα τον οδηγήσει σε ψηλότερα σκαλοπάτια του αθλήματος που επέλεξε.

Ο Στέφανος Δέσκας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πρέβεζα και από μικρή ηλικία φάνηκε πως τον γοήτευαν οι δύο τροχοί.

Πρώτη φορά ανέβηκε σε δίκυκλο σε ηλικία 6 ετών με τον πατέρα του και απλά κρατούσε το τιμόνι.

Σήμερα τρέχει σε αγώνες και στην κατηγορία open (κατηγορία ανεξάρτητη των κυβικών της μοτοσικλέτας, ελεύθερη κατηγορία) στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας ενώ φέτος έτρεξε και έναν αγώνα στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα στη κατηγορία FORMULA 600.

Η μοτοσικλέτα του μια HONDA CBR 600ων κυβικών την οποία όπως ο ίδιος λέει αγαπάει και σέβεται.

Ο Στέφανος σε επίσημους αγώνες ξεκίνησε φέτος, το 2019. Τον Απρίλιο συμμετείχε σε Βαλκανικό Πρωτάθλημα, που έγινε 19 – 21 στις Σέρρες, στην κατηγορία formula 600 και πήρε την νίκη.

Στη συνέχεια στις 8 και 9 Ιουνίου, σε έναν διπλό αγώνα, στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στις Σέρρες, έτρεξε και τους δύο αγώνες στην κατηγορία open τους οποίους και κέρδισε.
 

Η μοτοσικλέτα για τον Στέφανο είναι τα πάντα είναι ένα όνειρο που το είχε από μικρός ενώ όπως θα τονίσει «αποτελεί έγκλημα σήμερα τα νέα παιδιά από παπάκια και πολύ λίγα κυβικά να αγοράζουν μοτοσικλέτες μεγάλων κυβικών. Θέλει σιγά σιγά και προσαρμογή. Πρέπει να σέβεσαι την μοτοσικλέτα για να σε σέβεται».

Αν και το άθλημα που επέλεξε απαιτεί μεγάλα μπάτζετ, και… «γερό» πορτοφόλι, ωστόσο ο Στέφανος δεν το βάζει κάτω έχοντας σαν έναν από τους στόχους μια καλή θέση σε Ιταλικό Πρωτάθλημα το οποίο μπορεί να του αποφέρει ένα καλό συμβόλαιο και φυσικά οικονομική βοήθεια σημαντική.

Φυσικά και έχει στόχο να κερδίσει πρωτάθλημα SUPER SPORT 600 και το Βαλκανικό Πρωτάθλημα για την επόμενη χρονιά.

Η βοήθεια που έχει από την οικογένειά του είναι μεγάλη ενώ ο πατέρας του, «ο μέντοράς μου», όπως ο ίδιος λέει, είναι πάντα δίπλα του και στους αγώνες και στις προπονήσεις, με συμβουλές και ψυχολογική στήριξη.
 

Για τον Στέφανο, ένας νικητής θα πρέπει να είναι πραγματικός μαχητής. Όχι μόνο μέσα στην πίστα αλλά και έξω από αυτή. Και φυσικά, να είναι έτοιμος για οποιαδήποτε μάχη και μέσα και έξω από την πίστα. Για τον ίδιο, ο σκοπός είναι πάντα η νίκη και με αυτή την ψυχολογία μπαίνει σε κάθε αγώνα.

Αυτό φάνηκε εξ άλλου και στους τελευταίους αγώνες του. Παρά το γεγονός που δεν αγωνίστηκε για την θέση εκκίνησης και ξεκίνησε δέκατος, κατάφερε να κερδίσει τον αγώνα και μάλιστα με διαφορά εφτά δευτερολέπτων από τον δεύτερο (Βούλγαρο) κάτι που φαίνεται εκνεύρισε τους βούλγαρους οι οποίοι δεν έκαναν καμία αναφορά στον συγκεκριμένο αγώνα στα εκεί μέσα ενημέρωσης.

Μετά από την μικρή μας συνέντευξη που ακολουθεί, «ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ» θα μπορούσε να είναι η λέξη που θα χαρακτήριζε τον 24χρονο Στέφανο Δέσκα.

Εύκολα καταλαβαίνεις πως παλεύει κάθε φορά με όλες τις δυνάμεις του για να πετύχει το σκοπό του. Αυτό που θέλει. Βάζει στόχους και μέχρι τώρα τους έχει πετύχει. Είναι ήρεμος, πεισματάρης αλλά και αρκετά κοινωνικός, κάτι που είναι λίγο κουραστικό όπως θα πει χαμογελώντας.
 

Βέβαια το βασικό για να μπορέσει να προχωρήσει ο Στέφανος και να εξαντλήσει τις δυνατότητες που έχει είναι η οικονομική στήριξη.

Ένα είναι σίγουρο πάντως. Πως δεν έχουμε δει ακόμα όλες τις δυνατότητες του. Έχει πολλά να δώσει ακόμα και σε μεγαλύτερους αγώνες. Και σε αυτό πολύ σημαντικό ρόλο θα παίξουν οι χορηγοί.

Στην παρούσα χρονική στιγμή είναι ενταγμένος στην ομάδα από την Αθήνα την ΖΕΝ1, με την οποία τρέχουν μαζί και κάνουν τις προπονήσεις.

Σε τοπικό επίπεδο σημαντικές είναι και οι υπηρεσίες που του προσφέρει αφιλοκερδώς ο Γιάννης Τούσης.

Ωστόσο όμως η αναζήτηση για χορηγούς είναι συνεχής και αποβλέπει σε μια καλή θέση σε ιταλικό πρωτάθλημα η οποία μπορεί να του αποφέρει σημαντικά συμβόλαια.
 

Πως ξεκίνησε

Ο Στέφανος Δέσκας ξεκίνησε στο δίκυκλο από πολύ μικρός, από ηλικία 13ων ετών. Μαζί με τον πατέρα του.

Όπως ο ίδιος λέει «Πηγαίναμε σε διάφορα track day, εκδηλώσεις για μοτοσικλέτες και διάφορες κατηγορίες. Μου άρεσε και σιγά σιγά ήθελα να ασχοληθώ. Στην πίστα είχε ξεκινήσει και ο πατέρας μου».

ΕΡ. Τι ήταν αυτό που σου έκανε το κλικ και είπες θα ασχοληθώ;

ΑΠ. Είχα από πολύ μικρός το μικρόβιο. Μου άρεσε να οδηγώ οτιδήποτε είχε σχέση με δύο τροχούς. Πρώτη φορά που ανέβηκα σε μοτοσικλέτα ήταν με τον πατέρα μου σε ηλικία 6 ετών. Εγώ κρατούσα το τιμόνι… [και χαμογελάει].

Πρώτο μου μηχανάκι ήταν ένα στρογγυλοφάναρο φτιαγμένο 100άρι. Σε ηλικία 9 ετών. Το είχα φτιάξει μόνος μου.

Μετά οδήγησα ένα modenas 115, μετά του αδερφού μου ένα 125, και μετά το aprilia το πρώτο μου μηχανάκι ένα 125 σε πίστα. Με αυτό συμμετείχα στο πρώτο μου track day. Έκανα τις βόλτες μου στις πίστα. Μου άρεσε. Έκανα κάποιες προπονήσεις με την βοήθεια του πατέρα μου.

Για τις προπονήσεις του ο Στέφανος ξεκινά από την Πρέβεζας και πηγαίνει στις Σέρρες και στα Μέγαρα ενώ στο εξωτερικό έχει τρέξει για προπόνηση και στην Ιταλία στο Μπιζάνο.
 

ΕΡ. Τι είναι για σένα η μοτοσικλέτα!!

ΑΠ. Τα πάντα. Το είχα όνειρο από πολύ μικρός.

ΕΡ. Κάποιες συμβουλές για τους οδηγούς μοτοσικλέτας αφού είναι σίγουρο πως βλέπεις με διαφορετικό τρόπο τι γίνεται στην καθημερινότητα;

ΑΠ. Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν τα νέα παιδιά είναι ότι από ένα παπάκι, των 100-125 κυβικών πάνε σε μοτοσικλέτες 1000ων κυβικών. Έγκλημα. Πρέπει να ανέβεις  σιγά σιγά για να φτάσεις σε μεγαλύτερο επίπεδο. Δεν γίνεται από την μια στιγμή στην άλλη να αλλάξεις. Άλλο να έχεις δέκα άλογα στα χέρια σου και άλλο 200. Χρειάζεται εξοικείωση. Έχει τεράστια διαφορά. Παρασύρονται εύκολα τα νέα παιδιά. Και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Μετά είναι και ο βασικός εξοπλισμός. Κράνος, μπουφάν μηχανής, ένα καλό μποτάκι και φυσικά απαγορεύεται η σαγιονάρα.
 

ΕΡ. Ποιος πιστεύεις είναι ο λόγος που σημειώνονται ατυχήματα και κυρίως με νέα παιδιά;

ΑΠ. Πρώτα απ όλα είναι η απειρία. Αυτό που λέγαμε πριν. Από ένα παπάκι δεν μπορείς να πας σε μια μοτοσικλέτα μεγάλου κυβισμού. Είναι λογικό να μην μπορείς να την κουμαντάρεις. Και το μεγάλο λάθος που κάνουν είναι να προσπαθούν να δειχθούν. Να δείξουν τι έχουν, πως οδηγούν και κυρίως τρέχουν. Η μοτοσικλέτα θέλει σεβασμό. Πρέπει να την σέβεσαι για να σε σεβαστεί. Δεν είναι μαγκιά. Στον δρόμο έως 500 κυβικά είναι καλά.

ΕΡ. Ποιοι είναι στόχοι σου

ΑΠ. Στις 15 Σεπτεμβρίου έχω έναν αγώνα στο Μέγαρα. Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Και μετά τον Οκτώβριο, ένας διπλός αγώνας στα Μέγαρα πάλι για να κλείσει η σεζόν για φέτος και του χρόνου θα τρέξω το πανελλήνιο πρωτάθλημα ταχύτητας. Και ίσως καταφέρω να τρέξω όλο το Βαλκανικό Πρωτάθλημα στις Σέρρες και στη Ρουμανία.

Για να κλείσει η σεζόν για φέτος είναι τρεις ακόμα αγώνες στα Μέγαρα στους οποίους και θα συμμετέχω.

ΕΡ. Πόσο δύσκολο είναι να ασχοληθεί κάποιος με τους αγώνες τις μοτοσικλέτας;

ΑΠ. Ένα σημαντικό στοιχεία είναι το οικονομικό. Θέλει να έχεις ένα καλό μπάτζετ για να μπορέσεις να προχωρήσεις. Για εξοπλισμό, μοτοσικλέτα, λάστιχα… είναι πάρα πολλά. Και να έχεις κάποιους γνωστούς να σε «βάλλουν» στο άθλημα.

ΕΡ. Δηλαδή για πόσα χρήματα μιλάς;

ΑΠ. Η μοτοσικλέτα μου κοστίζει κοντά στις 7.500 ευρώ. Σε κάθε αγώνα για να τρέψεις δύο μέρες μόνο για προπόνηση χρειάζονται δύο ζευγάρια λάστιχα που κοστίζουν 700 ευρώ. Θες τα έξοδα πήγαινε έλα, 200 ευρώ. Ξενοδοχείο διατροφή. Συμμετοχή στην πίστα, βενζίνες στο μηχανάκι. Σέρβις στην επιστροφή. Όλ αυτά απαιτούν περίπου συνολικά 1300 ευρώ. Όσον αφορά στον εξοπλισμό, για να πάρεις τα καλύτερα, στολή, κράνος, μπότες, γάντια κ.λπ. είναι περίπου 5.500 ευρώ.

ΕΡ. Τι ικανότητες απαιτείται να έχει ένας οδηγός μοτοσικλέτας;

ΑΠ. Φυσική κατάσταση σίγουρα. Δυνατά πόδια. Εγώ κάνω τρέξιμο ποδήλατο και το βασικότερο, ποδήλατο σε ευθεία. Επίσης ασκήσεις ισορροπίας, αερόβιες ασκήσεις στο γυμναστήριο και βάρη δεν χρειάζονται πολλά. Λίγα κιλά και σωστές και βασικές ασκήσεις.

ΕΡ. Ένας αγώνας ολοκληρώνεται περίπου σε 20 λεπτά. Τι απαιτήσεις έχει το σώμα σε αυτό το χρόνο;

ΑΠ. Χρειάζεται να έχεις καλή φυσική κατάσταση. Να έχεις καλά πνευμόνια, να έχεις ανάσες. Χρειάζεται δυνατά πόδια επειδή δουλεύεις το μηχανάκι συνεχώς πάνω στα πόδια σου. Στα χέρια χρειάζεται αντοχή για να μην μουδιάζουν. Χρειάζεται και κάποιες μέρες πριν τον αγώνα κάποια προσεκτική διατροφή. Δέκα μέρες πριν τον αγώνα, επειδή έχω ένα θεματάκι με το ένα χέρι, αυτό που κάνω εγώ να πίνω καρνιτίνη στο γυμναστήριο και πριν τον αγώνα σε νερό μαγειρική σόδα. Και δεν πρέπει να είσαι αφυδατωμένος όταν ετοιμάζεσαι να τρέξεις, είναι πολύ βασικό.

ΕΡ. Να επιστρέψουμε στο οικονομικό. Το άθλημα που κάνεις απαιτεί και κάποια μπάτζετ τα οποία πρέπει να διαθέτεις. Να υποθέσω ότι τα πληρώνεις όλα από την τσέπη σου;

ΑΠ. Μια μικρή βοήθεια στην παρούσα χρονική στιγμή την έχω. Μια μικρή χορηγία. Από Οκτώβριο, για την νέα σεζον, θα κάνω κάποιες επαφές για χορηγίες. Π.χ. μια εταιρία ελαστικών μπορεί να σου χορηγήσει τα λάστιχα για όλη την χρονιά (προπονήσεις αγώνες) αλλά έχει και απαιτήσει. Να της πας το πρωτάθλημα.

ΕΡ. Εάν δεν έκανες αυτό που κάνεις τι θα ήθελες να κάνεις;

ΑΠ. Δεν έχω σκεφτεί να κάνω κάτι άλλο. Το μυαλό μου είναι συνεχώς στην μοτοσικλέτα. Να βελτιώνομαι και να ανέβω ψηλότερα.

ΕΡ. Υπάρχει η περίπτωση αυτό που επέλεξες να σου αποφέρει χρήματα κάποια στιγμή;

ΑΠ. Στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολο. Τρέχω τώρα γιατί μου αρέσει. Του χρόνου, εάν καταφέρω να πάρω στην Ιταλία, όπου θα πάω με δικά μου έξοδα, μια θέση στην δεκάδα είναι πιο εύκολο να βρεις εκεί μια ομάδα που τρέχει στο Ιταλικό Πρωτάθλημα για να φέρει χρήματα και συμβόλαιο καλό. Σου δίνουν μηχανάκι, μηχανικούς, διαμονή εκεί κ.λπ..
 

ΕΡ. Στα χρόνια που ασχολείσαι έχεις καταγράψει πτώσεις;

ΑΠ. Έχω τρεις ελαφριές πτώσεις και μια τέταρτη κατά την οποία είχα τραυματιστεί. Πάνω σε προπόνηση. Έκανα μετά να οδηγήσω έξι μήνες. Και όταν οδήγησα δυσκολευόμουν. Πονούσα. Δεν μπορούσα να κάνω και πολλά πράγματα. Είχα χτυπήσει σοβαρά στον ώμο και στο γόνατο. Επανήλθα με φυσιοθεραπείες ασκήσεις κ.λπ..

ΕΡ. Ποιοι σε στηρίζουν σε όλο αυτό που κάνεις?

ΑΠ. Οικονομικά με στηρίζει η οικογένεια μου και σε όλους τους αγώνες και προπονήσεις, πάντα δίπλα μου, είναι ο πατέρας μου. Μου δίνει συμβουλές, με βοηθάει. Είναι κοντά μου. Στα πάντα είναι δίπλα μου. Είναι ο μέντοράς μου.

ΕΡ. Οι φίλοι σου τι λένε;

ΑΠ. Τους αρέσει. Πολλές φορές, όταν είναι κοντά οι αγώνες, έρχονται και παρακολουθούν. Έρχονται να με στηρίξουν ψυχολογικά.

ΕΡ. Ποια τα όνειρα και οι στόχοι για το μέλλον;

ΑΠ. Θέλω να πάρω το Πρωτάθλημα SUPER SPORT 600 και να κερδίσω το Βαλκανικό Πρωτάθλημα. Και θέλω να τρέξω στο Ιταλικό Πρωτάθλημα και να κυνηγήσω μια καλή θέση για να μπορέσω να βρω μια καλή ομάδα να μπω. Το βασικό είναι να «μαζέψω» εμπειρία για να μπορέσω να πραγματοποιήσω τους στόχους αυτούς.

ΕΡ. Ποιες οι σκέψεις σου την λίγα δευτερόλεπτα πριν πέσει η σημαία της εκκίνησης;

ΑΠ. Εκείνη την ώρα δεν σκέφτομαι τίποτε. Η προσοχή μου είναι στο φανάρι και περιμένω να σβήσει το κόκκινο για να ξεκινήσω.

ΕΡ. Ποια είναι για σένα τα χαρακτηριστικά ενός νικητή; Τι θα πρέπει να διαθέτει;

ΑΠ. Πρέπει να έχεις δυνατή ψυχολογία. Να είσαι πάντα έτοιμος για οποιαδήποτε «μάχη» μέσα στην πίστα αλλά και έξω. Και αναφέρομαι στις ψυχολογικές πιέσεις που υπάρχουν. Να μην είσαι υπεράνω. Γιατί αυτό σου γυρνάει μπούμεραγκ. Να είσαι προσεκτικός σε ότι κάνεις. Τι κινήσεις θα κάνεις όχι μόνο μέσα στην πίστα αλλά και έξω από αυτή. Τι εικόνα θα βγάζεις προς τα έξω.
 

ΕΡ. Ποιοι πιστεύεις πως είναι αυτοί που κερδίσουν στην «μάχη» έξω από την πίστα;

ΑΠ. Χρειάζεται να «βγαίνει» ένας δυναμισμός και μια σιγουριά, πάντα με σεμνότητα και γνώση των δυνατοτήτων. Να μιλάς όταν πρέπει και όπως πρέπει.

ΕΡ. Η νίκη για σένα είναι ο σκοπός;

ΑΠ. Πάντα. Πάω πάντα για να κερδίσω. Δεν πάω για συμμετοχή. Κυνηγώ πάντα την νίκη.

ΕΡ. Η καλύτερη και η χειρότερη στιγμή σε όλο αυτό το διάστημα που ασχολείσαι;

ΑΠ. Η καλύτερη ήταν όταν κέρδισα το Βαλκανικό Πρωτάθλημα στις Σέρρες τον Απρίλιο. Τότε είχε γίνει ένα μπέρδεμα. Μου ακύρωσαν τον αγώνα του Σαββάτου γιατί κάτι έγινε με τα βρόχινα λάστιχα… Ο χρόνος που θα έκανα στον αγώνα του Σαββάτου, θα μετρούσε για την εκκίνηση της Κυριακής. Το Σάββατο, δεν πρόλαβα να αλλάξω τα λάστιχα. Και έτσι δεν αγωνίστηκα. Μετά από αυτό την Κυριακή ξεκίνησα δέκατος. Πέρασα ωστόσο πρώτος και τερμάτισα με εφτά δευτερόλεπτα διαφορά από τον δεύτερο.

[Και αυτό που έγινε, η νίκη στην κατηγορία μου formula 600, δεν προβλήθηκε από κανένα Βουλγαρικό site. Δεύτερος και τρίτος ήταν Βούλγαροι…]

Η χειρότερη στιγμή μου ήταν το 2015 όταν έπεσε και χτύπησα στις Σέρρες κάτι που με ανάγκασε να μείνω εκτός για μήνες.

PAMEPREVEZA NEWSROOM / Επιμέλεια Γιώργος Ευσταθίου