News RoomΕισαγωγή
Ο Σκρουτζ πήγε ως το παράθυρο και κοίταξε το ρολόι της Εκκλησίας που ήταν απέναντι από το αρχοντικό του. Ήταν 10.10 το βράδυ και σε λίγη ώρα θα άλλαζε ο χρόνος. Ήταν παραμονή της Πρωτοχρονιάς.
Όλα τα φώτα του σπιτιού του ήταν σβησμένα, αφού από τα γύρω σπίτια και το δημοτικό φωτισμό όλοι οι δρόμοι και τα κτήρια της Λιμνούπολης είχαν φωταψίες.
Κοίταξε το ρολόι της Εκκλησίας, γιατί στο δικό του είχε τελειώσει η μπαταρία και δεν έκρινε σκόπιμα να αγοράσει άλλη μπαταρία, αφού απέναντι είχε ρολόι τσάμπα από την γειτονική εκκλησία.
Κάθισε στη μεγάλη πολυθρόνα δίπλα στο παράθυρο, τυλίχτηκε με μια ζεστή κουβέρτα και ακούμπησε πίσω κάνοντας κάποιες σκέψεις…
Απόψε ήταν χαρούμενος αλλά και λυπημένος, για διαφορετικούς λόγους…
Χαρούμενος…
Χαρούμενος γιατί όλοι οι δικοί του άνθρωποι, δηλ. ο Ντόναλντ Ντακ και τα τρία ανίψια του, Χιούη, Λιούη, Ντιούη, η Νταίζη Ντακ, ο Γκαστόνε, ο Κύρος Γρανάζης, κλπ ΔΕΝ θα έρχονταν να φάνε στο σπίτι του, αλλά θα πήγαιναν σε άλλους γνωστούς και φίλους…
Επομένως δεν ξόδεψε τίποτε για προμήθειες φαγητών, ποτών, αναψυκτικών, δεν θα ξόδευε ηλεκτρικό ρεύμα για τόσα φώτα αναμμένα, δεν θα άναβε τη θέρμανση για να κάψει πετρέλαιο, άρα θα είχε μεγάλο «κέρδος».
Ο ίδιος θα έτρωγε το μισό γιαούρτι που φύλαξε από το μεσημέρι και θα έβλεπε από μακριά τα βεγγαλικά που είχε ετοιμάσει ο δήμαρχος της Λιμνούπολης.
Ήξερε ότι τα ανίψια του μόλις έμπαινε ο νέος χρόνος θα άρχισαν να τηλεφωνούν σε φίλους για τα χρόνια πολλά και θα του ανέβαζαν το λογαριασμό της τηλεφωνίας! Επίσης θα είχαν ανοιχτό το ράδιο και την τηλεόραση που κι αυτά ξοδεύουν ρεύμα…
Στις επιχειρήσεις του απασχολούσε χιλιάδες εργαζόμενους… Κανένας από αυτούς δεν του έστειλε κάρτα με ευχές. Κι αυτό ήταν ευχάριστο… Δεν θα πλήρωνε γραμματόσημα για να του απαντήσει, άρα δεν θα ξόδευε τα λεφτουδάκια του!!
Είχε μετρήσει 7 φορές τα αποθέματα χρυσού και μετρητών στις αποθήκες του και η περιουσία του είχε αυξηθεί από πέρσι κατά πολλά δις δολάρια.
Κατάμονος, σε ένα κατασκότεινο σπίτι, παγωμένο από το χειμωνιάτικο κρύο, χωρίς καμιά ανθρώπινη παρουσία κοντά του ήταν τόσο ευτυχής όσο είναι κι ένας νεκρός μέσα στον τάφο του…
Λυπημένος…
Για άλλους λόγους ήταν λυπημένος…
Το ένα από τα χιλιάδες ξενοδοχεία του θα είχε ένα δίκλινο δωμάτιο άδειο απόψε. Το ζευγάρι που το είχε κλείσει αποκλείστηκε από τα χιόνια, δεν μπόρεσε να ταξιδέψει και ακύρωσε την κράτηση την τελευταία στιγμή…
Έτσι θα έχανε 40 δολάρια αυτή τη βραδιά, από το κενό δωμάτιο…
Επίσης θα έχανε πολλά χρήματα από τα φώτα των ξενοδοχείων που θα ήταν ανοιχτά σχεδόν όλη τη νύχτα, από τα θερμαντικά σώματα που λόγω ψύχους θα ήταν αναμμένα συνεχώς, από το περισσότερο νερό που ξόδευαν στα μπάνια τους όλοι οι επισκέπτες, από τα ασανσέρ που θα λειτουργούσαν περισσότερες ώρες, κλπ.
Επίσης οι εργαζόμενοι τις ημέρες των αργιών παίρνουν περισσότερα χρήματα και αυτό ο Σκρούτζ δεν το άντεχε…
Γι αυτό είχε στείλει γράμμα στον τοπικό δήμαρχο της Λιμνούπολης που του πρότεινε να καταργηθούν όλες οι αργίες και τα Σαββατοκύριακα του έτους. Πρότεινε να υπάρχουν μόνο καθημερινές…
Ο Δήμαρχος του απάντησε ότι δεν μπορεί να ικανοποιήσει ένα αίτημα το οποίο έχει μόνο ένας πολίτης και στο οποίο αίτημα όλοι οι υπόλοιποι είναι αντίθετοι…
Μετά του ήρθε μια άλλη σκέψη… Μήπως να φώναζε τα ανίψια του για να γιορτάσει μαζί τους;
Μήπως θα έπρεπε να ακουστούν παιδικά γέλια στο καταθλιπτικό σπίτι του;
Καθώς τα σκεφτόταν όλα αυτά τον πήρε ο ύπνος στην πολυθρόνα και ξύπνησε το άλλο πρωί…
Δεν κατάλαβε πότε άλλαξε ο χρόνος, όπως δεν κατάλαβε όλα τα προηγούμενα χρόνια, όπως δεν κατάλαβε πως πέρασε όλη η ζωή του…
Όλες οι μέρες του ήταν ολόιδιες…
Όλες μετρούσε την περιουσία του και πάσχιζε να την αυξήσει..
Όλες έτρωγε μισό γιαούρτι..
Όλες έκανε βόλτες μέσα στο σπίτι του για να μη βγει έξω και κάνει έξοδα…
Έτσι όλη του η ζωή ήταν μια αφόρητη επανάληψη της ίδια μονοτονίας, ρουτίνας, ανίας…
Ποτέ δεν σκέφτηκε να κάνει ένα δώρο σε φτωχούς, άπορους, ασθενείς, άνεργους, φίλους και γενικά ανθρώπους που είχαν ανάγκη…
Επίλογος
Ο Σκρουτζ και κάποιοι σημερινοί τσιγκούνηδες πλούσιοι στις μέρες μας:
ΔΕΝ χαίρονται σαν κι εμάς…
ΔΕΝ βγαίνουν στον καθαρό αέρα, γιατί φοβούνται τα πάντα,
ΔΕΝ έχουν φίλους, γνωστούς, συγγενείς,
ΔΕΝ μιλάνε με άλλους για τις χαρές και τις λύπες της ζωής…
ΔΕΝ είναι ζωντανοί…
Επομένως όλοι εμείς οι φτωχοί και ευτυχισμένοι, που βγαίνουμε, που μιλάμε που επικοινωνούμε, που έχουμε φίλους και φίλες, έχουμε μια ευτυχία που δεν την καταλαβαίνουμε…
Βοηθάμε εκκλησίες και οίκους γερόντων, βοηθάμε άπορους και αδύναμους, βοηθάμε γνωστούς και άγνωστους και δεν θα πάρουμε τίποτε μαζί μας γιατί στον άλλο κόσμο ΔΕΝ υπάρχουν υλικά αγαθά…
Και η χαρά που μας δίνουν τα όποια χρήματα είναι όταν τα προσφέρουμε στους γύρω μας, όχι όταν τα αποθηκεύουμε…
Ζούμε την πραγματική ζωή με τις χαρές και τις λύπες, ξεχωρίζουμε τις γιορτές και τις σχόλες, μοιραζόμαστε τα πλούσια αισθήματά μας με τους γύρω μας …
Που τους αγαπάμε και μας αγαπούν…
Γι αυτό κάποιοι πλούσιοι μας ζηλεύουν…
Καλή χρονιά με ευτυχία για όλους…
Με το καλό να δούμε και τον Αγιασμό των Υδάτων…
Κυτίνος Ευάγγελος
Το PREVEZANEWS.GR ενθαρρύνει τους αναγνώστες να εκφράζουν τις απόψεις τους σχολιάζοντας τα άρθρα που δημοσιεύονται ή αποστέλλοντας για δημοσίευση δικά τους κείμενα - άρθρα.
Αυτό δεν σημαίνει πως υιοθετεί και τις απόψεις αυτές, μιας και εκφράζουν αποκλειστικά κάθε φορά τον κάθε αρθρογράφο - σχολιαστή.
Σχόλια: Παρακαλούμε τα σχόλια σας να μην είναι υβριστικά και να μην φέρουν συνδέσμους που να οδηγούν σε άλλες ιστοσελίδες.
Το PREVEZANEWS.GR, δημοσιεύει σχόλιο μετά από έλεγχο, μόνο και μόνο για να την τήρηση των όρων χρήσης. Σχόλια, υβριστικά, που θίγουν ή προσβάλλουν διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.
News Room
